COLUMN - Dit jaar blijven we eens een keertje thuis. Net de halve hut verbouwd, de centen zijn op en we horen steeds dat het in Nederland ook leuk vakantievieren is. Dat doen wij dus nu. Vakantie vieren in eigen land. Ik heb een opblaasbaar familiezwembad gekocht bij een drogist, de koelkast ligt tot de nok gevuld met wijn en het is een boel gezelligheid hier in de tuin.
Toch kom ik niet los uit mijn gangbare ritme, merk ik. Ik werk normaal gesproken vanuit huis, dus ik plan werk, kinderen, boodschappen, het sociale deel al dwars door mijn werkzaamheden heen. Ik werk niet van 9 tot 5, ik werk soms van 9 tot 12 en van 21 tot 4 omdat dat beter uitkomt (en ik een notoir insomniast ben, dat helpt ook) en alles loopt hier soepeltjes. Net als nu eigenlijk. Er is niet zo veel verschil.
Nou ja, het verschil is dat ik de kinderen de hele dag om me heen heb, we klussen in huis en tuin en je hele dagen met vrienden kunt doorbrengen die je normaal niet veel ziet. Maar ik doe nog steeds de was, ik kook nog steeds, ik schrijf nog steeds boodschappenlijstjes en ik zit nog steeds in mijn bekende ritme, want structuur was er sowieso al niet.
Wat is het dan? We doen leuke dingen, gaan veel op pad, maar toch is het anders als je het in Italië doet. Vakantie gaat ook om weg zijn, om alles nieuw, om eens helemaal anders. Andere geuren, talen, mensen, eten, uitzicht en sfeer. Bij vakantie rondom huis ontbreekt het onbekende. Dat is denk ik wat ik nu mis. Ik klaag niet, het brengt alleen net niet de ontspanning die je wel hebt als je helemaal weg bent. Dat er bijvoorbeeld in je Ikeahut in midden Frankrijk geen wifi is, geen werk dat dan toch tussendoor kan komen. Een mailtje dat toch beantwoord moet worden, de kwartaaladministratie die nog moet en een tekst waar je toch nog even naar kijkt. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik echt niet meer naar mijn mail ga kijken. De komende twee weken plannen we gewoon vol met cultuur, strand, pretparken, lekker eten en hangen in ons opblaasbare bad in de achtertuin. En volgend jaar? Volgend jaar gaan we gewoon weer naar Frankrijk.
Reacties (4)
Goed en eerlijk verhaal ik sluit me daar helemaal bij aan, ervaar het precies hetzelfde.
Belangrijkste aan vakantie is voor mij, m’n hoofd helemaal leeg maken en dat lukt mij toch moeilijker als ik thuis blijf.
Overigens ervaar ik het weer in het buitenland(Zuid Europa), veel beter. De temperaturen zijn daar veel beter uit te houden, hier heb ik veel meer last van dat “drukkende weer”, andere luchtvochtigheid en ik vermoed ook veel meer troep in de lucht. Het weer is hier toch vaak aan en uit, of te fris(en nat) of je zweet je tent uit.
De kinderen naar een sport- of vakantiekamp sturen lijkt mij de beste optie voor de thuiswerker die thuis vakantie wil hebben.
– Elke ochtend vers brood bij de bakker halen
– Alles op de fiets of ov doen
– veel picknicken
– kamperen in de tuin, desnoods met hele gezin in woonkamer. Kinderen kunnen van kamer ruilen
– boodschappen doen in andere winkels
– dagje rondhangen in die veel te dure centrale bib, museumbezoek en rondhangen op pleintje inclusief lekkere broodjes
– vriendjes/vriendinnetjes over de vloer halen, of voetbaltoernooi organiseren met thuisblijvers in parkje.
– ’s nachts raam zonder hor open laten staan voor de betere mug-ervaring (zonder ontbering geen vakantie).
Kan best leuk worden. Maar ik geef toe, wereldburger wordt je er niet van. Maar dat wordt je van camping Bonne Chance ook niet.
Pas op dat het niet te lollig wordt, anders gaan de kinderen vertellen dat jij/jullie zuipschuiten zijn ;-)
Prettige vakantie!