Turkse TV

De Turkse TV-zender Kanal T had onlangs een opvallend idee: een TV-show met tien atheïsten, die worden toegesproken door een joodse rabbi, een islamitische imam, een boeddhistische monnik en een christelijke priester. Wat voor een priester staat er niet bij: het kan een grieks-orthodoxe pope zijn maar ook een vertegenwoordiger van een van de oosterse kerken. Aan het einde van de show bepalen de atheïsten wie ze het meest overtuigend vonden. De winnaar krijgt als prijs een reis naar Rome, Jeruzalem, Mekka of Tibet.

De bekende Amerikaanse blogger Jim West presenteerde dit als “stupid news of the week”, en hoewel hij me vaak stof tot nadenken geeft, ben ik het dit keer niet met hem eens. We moeten als de wiedeweerga zo’n show organiseren in Nederland. Voor zo’n programma zou ik een TV kopen, of op zijn minst even aanschuiven bij mijn buurmeisje, want dit is iets wat ik wil zien: hoe een geestelijk leider zijn geloof uitlegt als hij niet kan preken voor de eigen gemeente. Niks is immers makkelijker dan zeggen dat Christus is gestorven voor onze zonden als je publiek dat al gelooft; het wordt pas de moeite waard om het uit te leggen aan een publiek dat vragen stelt als “wat is zonde?” Dit kan alleen maar briljant worden.

Maar de echte winst lijkt me dat een TV-show als deze een buitenkans is om vooroordelen weg te nemen. De jood zou kunnen leren dat christendom wel iets anders is dan imperfect jodendom; de christen kan ontdekken dat moslims consequenter zijn in het niet willen dienen van de Mammon; de moslim kan vaststellen dat joden niet streven naar de wereldheerschappij. Kortom, eigenlijk zijn er alleen maar voordelen aan het plan van Kanal T.

Het enige wat we nodig hebben, is een viertal geestelijk leiders dat op TV wil verschijnen. Dat is misschien een moeilijkheid, want wie dat doet, is een ijdeltuit en dus per definitie niet vertrouwenwekkend. Ik kan me althans niet voorstellen dat ooit iemand sympathie heeft opgevat voor het christendom door te luisteren naar priester Antoine Bodar. Als het TV-programma met zulke types wordt gemaakt, is het inderdaad het “stupid news of the week”.

Maar het moet mogelijk zijn mensen te vinden die, contre coeur, een doorleefd verhaal kunnen vertellen. Ik voorspel dat de gebruikelijke mediaverhalen zullen schitteren door afwezigheid: de jood zal het niet hebben over het conflict in het Midden-Oosten; de christen zal opmerken dat zijn waarden niets te maken hebben met de karikatuur die Wilders ervan schetst; de boeddhist zal zeggen dat de dalai lama niet dé stem is van zijn religie; de moslima zal suggereren dat de westerse media het hebben over hoofddoekjes en ontsporende straatjeugd om de werkelijke vragen te vermijden.

Gaan daar even een paar vooroordelen aan gruzels! In één klap kan iedereen weten dat je voor informatie over religie noch de kranten, noch de zelfbenoemde woordvoerders moet volgen. In de laatste aflevering zullen de atheïsten zeggen met stomheid geslagen te zijn en geen keuze te kunnen maken.