OPEN DRAAD - Deze week vinden de Algemene Politieke Beschouwingen plaatst. Op woensdag komen eerst alle fractievoorzitters aan het woord om hun visie op de hoofdlijnen uit de Troonrede en de Miljoenennota te geven. Daarna spreekt de minister-president namens het kabinet, vervolgens mogen de fractievoorzitters weer en geeft de premier zijn laatste reactie. Het is een belangrijk moment voor het kabinet: tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen proeven ze hoeveel beweegruimte ze hebben bij de uitvoering van het beleid het komende jaar.
Wat zijn de hete hangijzers? Hoe zit het eigenlijk met de geschiedenis van de Algemene Politieke Beschouwingen, en hebben regeringspartijen VVD en PvdA zich wel aan de afspraken in het Regeerakkoord gehouden? Sargasso onderzoekt het deze week in het themablog “Tweede Kamer aan zet”.
Reacties (5)
De Haagse loopjongens van Brussel gaan een show opvoeren.
Het is verbazingwekkend dat nog maar weinigen door hebben waar Brussel mee bezig is, een sociaal Europa, iedereen in elk land op het niveau van de slechtste voorziening in een EU land.
Dat is de betekenis van sterker en socialer.
Ik vermoed dat het weer een ietwat suffe toestand gaat worden, debatteren kunnen we (ze) niet en Wilde Geert komt niet verder dan een motie van wantrouwen.
Overigens ben ik een beetje regeringsgedoemoe, maakt niet uit wat men vindt, ze zijn door het volk verkozen en ik zie geen alternatieven bij de oppositiepartijen.
Wat niet wegneemt dat dit kabinetsmisleidingsgedrag gestopt moet worden.
Zo, en nu verder poetsen.
Ik blijf zeer verontwaardigd over de hoeveelheid verve waarmee de oppositie zich verplaatst van de Tweede Kamer naar de Eerste. Het wordt in de media alweer goedgepraat, ook door politici met veel kennis over de rechtstaat. Maar ik als burger voel me gepasseerd. Kleine partijen krijgen te veel stem in gedoogconstructies, of als onderhandelaars/lobbyisten. Het CDA wil weer bedrijven terreinen bouwen en het schoolgeld opmaken om schoolgebouwen onnodig te vernieuwen, met oud minister Verhagen aan het hoofd van de bouwlobby.
Dit land is afgegleden naar een lobbydemocratie. Ik ben groot voorstander van een participatiedemocratie, met name middels referenda voor de burgers en het recht op petitie.
Het is al een tijdje gaande, de verwrongen dans van politiek en media. Maar de ruil formatie heeft het niet beter gemaakt.
Door te ruilen, in plaats van te denken over compromissen en vernieuwing van beleid, verbrokkelt de inhoud en zijn voor serieuze veranderingen slechts minderheden.
Die situatie is geschapen door de informateurs.
Daar komt de politieke werkelijkheid bij: er zijn geen bruggen geslagen, in de Eerste Kamer ontbreekt de meerderheid. Er moet dus draagvlak geimproviseerd worden: het ene akkoord na het andere. Maar dat helpt niet.
Want improvisatie betekent niet dat je ingewikkelde problemen tot een oplossing brengt, maar doorgaans dat je die verergert. Dat is de reden om spottend te doen over ambtenaren: ‘van die uitkeringstrekkers hebben we teveel’.
Maar misschien is het toch een slagje anders: de ambtelijke organisatie, met verstand van wetgeving, werkende regels en kostenefficiënt beleid, staat achteraan in de rij. Beleid wordt gemaakt in politieke omgevingen, alle kromheden moeten door ambtenaren worden opgelost, maar wel door minder en slechter geschoolde ambtenaren.
Zo ontstaat ingewikkelde regelgeving, die niet werkt, die uitleg vraagt, die onvolgbaar is, die kostbaar is.
We zijn een ADHD-samenleving geworden, die onmiddellijke resultaten vraagt. Het systeem gaat dat niet leveren; intussen kondigt de anthropoloog-journalist een nieuwe crisis aan.
@3:
Aanvulling:
Het CDA is OOK wel in voor onderhandeling over wat christelijke naastenliefde:
Uitkeringen op 0-lijn ;-)