Tja, hij kan een punt hebben.
Meest opvallend vind ik toch dat een Fransman in Australië wijn studeert en dan ook nog het Australisch etiketsysteem beter vindt.
Frankrijk wordt volger.
Dat ze op de derde plaats staan van producenten verbaast me niet als je ziet hoeveel er de afgelopen jaren gerooid is.
#2
mescaline
Volgens mij zit er ook een lang verhaal met EU-subsidies aan vast. En een even zo groot verhaal over schaalgrootte.
#3
Anoniem
Tja het is natuurlijk ondenkbaar dat één, best klein en ongelovelijk duur (versnipperde landbouwgrond, hoge arbeidskosten, kleine bedrijven, gedateerde productiemethodes) land zo’n monopolie als ze ooit gehad hebben kan vasthouden. Zeker in het goedkopere segment.
Aan de andere kant hebben ze zeker gelijk dat het vermelden van de druivenrassen op de fles een forse verbetering zou zijn.
De Franse bedrijven zijn echter te klein om bij de gemiddelde consument een sterke eigen merknaam te kunnen neerzetten zoals de Amerikanen dat kunnen. Wat dat betreft is AOC denk ik een beter systeem (voor Frankrijk).
#4
Yevgeny Podorkin
Misschien als ze wijn (één wijnmerk) gaan marketen als ware het coca cola…
Maar laat ze daar ook maar wat inventiever worden. Misschien dat uit dat woud aan wijn op de planken het daardoor wat makkelijker kiezen wordt *not*. Gewoon als het 1ste flesje bevalt een doosje Chileense Tres Palacios Cabernet Sauvignon Reserva. Voor bij een bief met klassieke saus, en voor natafelen en doorpraten…daar viel ik voor, niet voor het etiket…
Over slinkende marktaandelen gesproken. Dat wijn niet het alleenrecht van Frankrijk is,prima, maar dit vind ik wel uiterst vreemd: de Europese Unie heeft het plan toe te staan rechtstreeks een toef rode bij witte wijn te mengen en dat mengsel vervolgens te verkopen als rosé. Zag een roséboer in de provence met stomheid en afgrijzen smekken van het eindresultaat. Vind dat ie gelijk heeft.
Zag een roséboer in de provence met stomheid en afgrijzen smekken van het eindresultaat. Vind dat ie gelijk heeft.
YP, vind ik ook… (hier maken ze de beste rosé van FR, te koop voor € 1,- de liter oid.)
#6
Yevgeny Podorkin
Een eindproduct maken van eindproducten heel vreemd. En ze kunnen er vast niets tegen doen, soortnaam is geen merknaam…Puur vandalisme dat is het hansR.
Maar 1 euro de liter zeg…holy smoke. Een reden om daar naar toe te verhuizen, 2 uurtjes wat spaargeld verstandig beleggen (eitje in deze baisse) dan wat de tuin wieden en en en dan maar een muziekje op en een fles open en wat heb je daarna nog meer…
#7
esgigt
Iets wat de Fransen vergeten zijn: prijs/kwaliteit… en soms ook eens een ander vinificatieproces durven gebruiken, anders dan de traditionele.
#8
Kalief
Zo maken de Fransen zelf anders ook hun eigen rose, @4. Ok, net iets anders, ipv dat ze het eindproduct mengen, mengen ze de grondstoffen, de druivenschillen. Maar mengen blijft het.
#9
S’z
Vooral eens met #7 (en #3). Tijdig innoveren is the key. Franse wijnboeren zoals wereldwijd de krantenboeren : gemakzuchtig, inert, cynisch “take the money and run” monopolisme, “zolang we goed boeren, boeren we voort”.
En dan die nieuwe landen (of media of bloggers) met frisse smaken aan betere prijzen …
Reacties (9)
Tja, hij kan een punt hebben.
Meest opvallend vind ik toch dat een Fransman in Australië wijn studeert en dan ook nog het Australisch etiketsysteem beter vindt.
Frankrijk wordt volger.
Dat ze op de derde plaats staan van producenten verbaast me niet als je ziet hoeveel er de afgelopen jaren gerooid is.
Volgens mij zit er ook een lang verhaal met EU-subsidies aan vast. En een even zo groot verhaal over schaalgrootte.
Tja het is natuurlijk ondenkbaar dat één, best klein en ongelovelijk duur (versnipperde landbouwgrond, hoge arbeidskosten, kleine bedrijven, gedateerde productiemethodes) land zo’n monopolie als ze ooit gehad hebben kan vasthouden. Zeker in het goedkopere segment.
Aan de andere kant hebben ze zeker gelijk dat het vermelden van de druivenrassen op de fles een forse verbetering zou zijn.
De Franse bedrijven zijn echter te klein om bij de gemiddelde consument een sterke eigen merknaam te kunnen neerzetten zoals de Amerikanen dat kunnen. Wat dat betreft is AOC denk ik een beter systeem (voor Frankrijk).
Misschien als ze wijn (één wijnmerk) gaan marketen als ware het coca cola…
Maar laat ze daar ook maar wat inventiever worden. Misschien dat uit dat woud aan wijn op de planken het daardoor wat makkelijker kiezen wordt *not*. Gewoon als het 1ste flesje bevalt een doosje Chileense Tres Palacios Cabernet Sauvignon Reserva. Voor bij een bief met klassieke saus, en voor natafelen en doorpraten…daar viel ik voor, niet voor het etiket…
Over slinkende marktaandelen gesproken. Dat wijn niet het alleenrecht van Frankrijk is,prima, maar dit vind ik wel uiterst vreemd: de Europese Unie heeft het plan toe te staan rechtstreeks een toef rode bij witte wijn te mengen en dat mengsel vervolgens te verkopen als rosé. Zag een roséboer in de provence met stomheid en afgrijzen smekken van het eindresultaat. Vind dat ie gelijk heeft.
http://www.nu.nl/economie/1947507/fransen-massaal-tegen-gemengde-rose.html
Zag een roséboer in de provence met stomheid en afgrijzen smekken van het eindresultaat. Vind dat ie gelijk heeft.
YP, vind ik ook… (hier maken ze de beste rosé van FR, te koop voor € 1,- de liter oid.)
Een eindproduct maken van eindproducten heel vreemd. En ze kunnen er vast niets tegen doen, soortnaam is geen merknaam…Puur vandalisme dat is het hansR.
Maar 1 euro de liter zeg…holy smoke. Een reden om daar naar toe te verhuizen, 2 uurtjes wat spaargeld verstandig beleggen (eitje in deze baisse) dan wat de tuin wieden en en en dan maar een muziekje op en een fles open en wat heb je daarna nog meer…
Iets wat de Fransen vergeten zijn: prijs/kwaliteit… en soms ook eens een ander vinificatieproces durven gebruiken, anders dan de traditionele.
Zo maken de Fransen zelf anders ook hun eigen rose, @4. Ok, net iets anders, ipv dat ze het eindproduct mengen, mengen ze de grondstoffen, de druivenschillen. Maar mengen blijft het.
Vooral eens met #7 (en #3). Tijdig innoveren is the key. Franse wijnboeren zoals wereldwijd de krantenboeren : gemakzuchtig, inert, cynisch “take the money and run” monopolisme, “zolang we goed boeren, boeren we voort”.
En dan die nieuwe landen (of media of bloggers) met frisse smaken aan betere prijzen …