Ter verdediging van het Vrije Westen

COLUMN - Een pleidooi voor de ware vrijheid van meningsuiting.

Ooit, toen van Kamtsjatka tot Karl-Marx-Stadt het communisme heerste, heette de Westerse wereld nog het Vrije Westen. U weet wel, die free world van Neil Youngs Keep on rocking, waar een mens mocht zeggen wat hij wilde en geloven wat hij wilde. Waar kerken, synagogen en moskeeën niet van staatswege tot Musea van het Atheïsme werden omgebouwd. Een wereld waarin je wist wat je rechten waren, en dat die hetzelfde waren voor iedereen – geen plek waar mensen in strafkampen, heropvoedingskampen of psychiatrische inrichtingen verdwenen omwille van hun persoonlijke overtuigingen of het blote feit dat ze tot de een of andere van staatswege afgekeurde groep hoorden.

Die waarden van dat Vrije Westen van weleer, daar sta ik voor, en daar blijf ik voor staan. Vrijheid van meningsuiting. En ik bedoel niet de vrijheid om door-de-weekse kroegpraatjes op te hangen, of te zeggen dat de politiek niet deugt. Nee, vrijheid om dingen te kunnen zeggen waar iedereen van gruwelt, dàt is vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van de ‘pedopartij’ bijvoorbeeld om te mogen ijveren voor opheffing van het verbod op seks met minderjarigen. Dàt is de zo bewierookte ‘VVM’ – niet dat geneuzel over gewiste reacties op websites.

Vrijheid van godsdienst – als overtuigd goddeloze met een stevige hekel aan argumenten gebaseerd op imaginaire vriendjes zal ik altijd het recht blijven verdedigen om in wat dan ook te geloven, op de manier die jou daarbij past – zolang je daarbij geen derden schaadt. Het is deze vrijheid van godsdienst die ons land heeft gemaakt tot wat het vandaag de dag is, want het was Willem van Oranje zélf die bij Margaretha van Parma ging bedelen om de vrijheid, God te mogen aanbidden op manieren die de kerk van Rome en de koning van Spanje niet welgevallig waren. We waren tachtig jaar in oorlog om die vrijheid. Zonder de wens om die vrijheid te hebben, was ons land wellicht nooit ontstaan.

Gelijkheid voor de wet. Ik kan niet accepteren dat iemand schuldig is omdat hij of zij toevallig tot dezelfde groep behoort als enkele misdadigers. Ik kan niet accepteren dat voor hetzelfde vergrijp de ene persoon een gevangenisstraf krijgt terwijl de ander wordt uitgewezen. Wie de wet overtreedt, moet worden gestraft, punt uit. Maar alléén wie de wet overtreedt. Elke poging om daar op wat voor manier dan ook een hele bevolkingsgroep bij te betrekken, bijvoorbeeld door constant te herhalen dat deze “afstand moeten nemen” of dergelijke onzin meer, verwerp ik. Mij is als Rotterdammer nooit gevraagd om afstand te nemen van We Gaan Op Jodenjacht-roepende stadgenoten. U is als Nederlander nooit gevraagd om afstand te nemen van de vader van Ruben en Julian, of van Volkert van der G. Er zijn zevenhonderdduizend Rotterdammers; er zijn zestien miljoen Nederlanders; er zijn anderhalf miljard moslims. Maak uzelf – en daarmee volgens uw eigen logica ons allemaal – niet onsterfelijk belachelijk alsjeblieft.

Hier sta ik voor, de waarden van het Vrije Westen, de waarden waarvan gezegd wordt dat moslims ze haten, en hier blijf ik voor staan. Het zijn de waarden waarmee ik opgegroeid ben, en ze staan los van welke mainstream politieke overtuiging dan ook. Liberalen, christenen en sociaaldemocraten kunnen met dit “basispakket” uitstekend uit de voeten. En ooit, toen van Kamtsjatka tot Karl-Marx-Stadt enzovoorts, waren ze dan ook vanzelfsprekend.

Noem mij dan maar een landverrader en een gevaarlijke linksmens. Maar bedenk wel: nog nooit in de geschiedenis heeft het uitzonderen van een enkele groep tot iets goeds geleid. Het uitzonderen van Afrikanen, Roma, Joden, christenen, homo’s, Europeanen, vrouwen, Koerden, Alevieten, boeddhisten, Jehova’s Getuigen, grootgrondbezitters, Indios, Indianen, Aboriginals en noem ze allemaal maar op, leverde uitsluitend ellende op.

En kom nu maar eens met tegenargumenten.