Papa Wojtyla, een echte kerel

Vandaag is op het Sint Pietersplein in Rome paus Johannes Paulus II, Karol Wojtyla, zalig verklaard. Wie mij kent, weet dat ik niet heb zitten kijken. Ik heb het niet zo op pausen of kerken – in tegendeel zelfs. Maar ik wil vandaag toch iets positiefs laten horen over de vorige paus. Ook omdat ik weet dat half Nederland liever leest dat hij pedofielen beschermde. Dat is één kant van zijn verhaal. Er is ook een andere. Alle Italiaanse politici zeggen wel eens iets negatiefs over de maffia. Veilig vanuit Rome of Milaan hebben ze altijd wel een plichtmatig tekstje paraat over het grootste probleem van dit land, waar ze vervolgens niets wezenlijks aan willen veranderen. Vooral omdat ze er tot over hun oren in zitten, waarschijnlijk. Papa Wojtyla niet. Dat was een kerel met lef. Hij ging in 1993, een jaar na de aanslagen op rechters Paolo Borsellino en Giovanni Falcone, naar Agrigento op Sicilië en maakte zich allemachtig boos tijdens een openluchtmis:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.