The most Wuthering Heights day ever

Vroeger was ik best wel fan van Kate Bush, haar album “The Kick Inside” staat in de kast en ik kan hem van A tot Z meezingen. Ook haar latere werk is van hoge kwaliteit. Sinds 2011 heeft ze echter geen werk meer uitgebracht en haar laatste optreden was in 2014. Volgens eigen zeggen geeft ze nu prioriteit aan haar familie. Jammer, maar de wereld is haar gelukkig niet vergeten, en heeft zelfs een speciale dag gewijd aan haar allergrootste hit. Ik kende het fenomeen niet, maar er blijkt zoiets te bestaan als The most Wuthering Heights day Ever. Wereldwijd komen groepen mensen, gekleed in rood en zwart, samen om te dansen op het wereldberoemde nummer. En dat vond dit jaar plaats op zaterdag 13 juli. Het wemelt op YouTube van de filmpjes van de afgelopen jaren (het bestaat sinds 2013), waarvan ik er behoorlijk wat bekeken heb. Je zou denken dat dit een typisch  meisjes- en vrouwending is, maar er doen ook behoorlijk wat mannen mee, soms compleet met pruik en rode jurk aan (hoewel de still van onderstaand filmpje anders doet vermoeden, zijn dat zeker niet allemaal drags!). En het is aandoenlijk hoe ongelooflijk slecht het synchroon dansen gaat, maar dat lijkt ook niet echt de bedoeling te zijn; in een van de filmpjes hoor je de choreograaf zeggen “the messier the better”. Het gaat echt om de lol, en dat spat er dan ook vanaf.

Door: Foto: CC: wikimedia Philip Chappell aka squidney

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.