“Klimaatexpert” Lord Monckton is van mening veranderd

Christopher Walter Monckton, 3rd Viscount Monckton of Brenchley, is geen onbekende in de debatten over klimaatverandering. Hij staat met name de laatste jaren bekend om zijn beruchte ongenuanceerde uitlatingen als het gaat om antropogene klimaatverandering. Nu bestaat scepsis omtrent deze complexe materie in diverse gradaties. Zo zijn er, al zijn ze in de minderheid, serieuze wetenschappers te vinden die (terecht overigens) kritisch de ontwikkelingen volgen, zelf resultaten evalueren en tot andere conclusies komen dan het merendeel van de deskundige collegae op dit vakgebied. En aan de andere kant van het spectrum vinden we de min of meer ignorante boeroepers. Slecht geïnformeerde individuen die ronduit ontkennen dat er enige klimaatverandering is als het een keer sneeuwt, die temperatuurstijgingen weigeren te zien of die er paranoïde waanbeelden op nahouden en denken in complotten. Tot die laatste categorie behoort Lord Monckton. Hij zag eerder een groots communistisch complot in het doel van de klimaatconferentie in Kopenhagen. Enig verdrag dat hier getekend zou worden, zou leiden tot een mondiale communistische wereldregering. Volgens Monckton althans. Menig weldenkend mens zou iemand als Monckton inmiddels scharen onder andere geijkte complotdenkers. Roswell, Bilderberg, JFK, 9/11, New World Order, noem het maar op. Doch, als het gaat om klimaatverandering, dan wordt de opinie van dergelijke lieden uitgebreid belicht. But lo and behold! Monckton is van mening veranderd!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetenschap als praktisch handboek?

, door

Op de middelbare school leren leerlingen netjes de door historici bedachte tijdsindelingen. Oudheid, Middeleeuwen, Renaissance enz. We moeten die indeling niet té serieus nemen. Het dient als kapstok om feiten te plaatsen in de tijd. Zodat ze niet als los zand in het luchtledige blijven hangen. De Middeleeuwen begonnen niet in 476, ook niet in 500, maar wanneer dan wel? En hoe donker waren de Middeleeuwen? Vragen, vragen, maar verwacht van de wetenschapper geen simpele en eenduidige antwoorden. De mens is de uitvinder van het begrip tijd en historici hebben de periodes door hun indeling voor eeuwig gebrandmerkt. De Middeleeuwer leefde niet in de Middelleeuwen, hij leefde in het nu. Net als wij. Over honderd jaar is het heden een eeuw geleden en de huidige stand van de wetenschap hopeloos verouderd.

Waarheidsvinding

De wetenschap is er onder andere voor waarheidsvinding. Maar wat is waar? De koningin van alle wetenschappen was tot in de 19e eeuw de theologie. In het Heilige Boek, De Schrift, lag alle waarheid goed verborgen. Doel van de 16-jarige studie theologie was de tegenstrijdigheden te verklaren en zo tot waarheidsvinding te komen. De Bijbel werd gezien als handboek, geen praktisch handboek, maar desondanks een handboek. Uiteindelijk loste na een dikke 700 jaar de wiskunde de theologie af als de moeder aller wetenschappen. Het idealistische vooruitgangsdenken culmineerde in 1900 samen in de uitspraak van David Hilbert ‘in de wiskunde is er geen ignorabimus’. Al binnen een jaar werd zijn ongelijk door Russell’s paradox aangetoond. Eén van de pijlers van de wiskunde, de verzamelingenleer, werd hiermee in één keer onderuit geschopt. Zelfs de logica bleek niet logisch, maar een vat vol tegenstrijdigheden en paradoxen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetenschapslastering

, door

Voorspelbaar dat de creationisten zichzelf in de slachtofferrol positioneren na de actie van deze week. Ze worden bedreigd en voelen zich gekrenkt in hun geloofsovertuiging.
Dat eerste betreur ik sterk. Als bedreigen het enige is wat je nog kan doen, heb je de discussie verloren.
Dat tweede vraagt om een nadere beschouwing. Er schijnt een aanklacht te komen wegens godslastering, ook wel blasfemie geheten, vanwege de “beledigende” brief.
Nu kan dat nog namelijk. De wet hierop is nog niet afgeschaft, ook al dringt de kamer daar op aan. Maar met een christelijk kabinet zullen ze dat net zo lang rekken tot men die strijd opgeeft.

Ga je echter de wet bestuderen dan zie je de historische beperktheid ervan in (zie wetsteksten onderaan). In essentie wordt het anti-discriminatie beginsel in dat we kennen op een nog hoger plan getild in artikel 137c waarin gezegd wordt dat je iemand niet mag beledigen “wegens ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap,”
Dat is is nog te begrijpen. Maar er is een speciaal artikel 147 en zelfs een 147a waarin dit voor godslastering nog wat wordt uitgediept:
“hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, door smalende godslasteringen op voor godsdienstige gevoelens krenkende wijze uitlaat”

En hier treedt een discriminatiebeginsel op in het wetboek. Waarom mag ik me niet “krenkend” uitlaten over iemands godsdienstige gevoelens, maar wel over iemands wetenschappelijke gevoelens? Het is aan de creationisten toegestaan de wetenschap deels af te doen als sprookjes en onwaarheden zonder dat een wetenschapper ooit iemand kan aanklagen voor “wetenschapslastering”. Omgekeerd kan een eenvoudige uitspraak als “god is een pokdalig mannetje” al reden zijn om een wetenschapper voor het gerecht te slepen. Maar als een creationist roept dat historische wetenschap geen echte wetenschap is, dan kan dat zomaar.
Dat is meten met twee maten! Terwijl iedereen toch gelijk behoort te zijn voor de wet.
Dus weg met de artikelen op godslastering of voeg snel een artikel op wetenschapslastering toe.