KORT | West-Papoea

Een petitie die de regering oproept zich hard te maken 'om de schending van de mensenrechten in West-Papoea onmiddellijk te stoppen en op korte termijn opnieuw een referendum initieert,' heeft in ruim 54 uur tijd 24.565 ondertekenaars erbij gekregen. Dat is gemiddeld zo'n 450 per uur, of bijna acht nieuwe ondertekenaars per minuut (stand per 28 oktober, 22.00 uur). Het kwam op gang na een incident op het Haagse Malieveld. Daar waren zaterdag 26 oktober een paar honderd mensen bij elkaar gekomen om de Pietitie (een actie voor het behoud van Zwarte Piet) kracht bij te zetten. Er liep ook een dame rond met een vlag van West Papoea, om aandacht te vestigen op de schending van mensenrechten door de Indonesische regering. Dat incident kreeg de aandacht en velen spraken er hun afschuw over uit. En in een paar uur na de Pietitie-demonstratie kwamen de handtekeningen op de West-Papoea petitie op gang. De organisatoren van die petitie, Free West Papua, zullen blij verrast zijn. Of niet. Het lijkt er op dat de emoties rond het incident de drijfveer zijn en niet de kwestie West Papoea zelf. Tot ongeveer 1 maand geleden trok de petitie in bijna twee jaar tijd niet meer dan 2449 handtekeningen. Gemiddeld drie per dag. Een maand geleden schoot de Indonesische politie op betogers, waarbij één dodelijk slachtoffer viel. Het leverde de petitie-organisatoren geen duizenden handtekeningen meer op.   Zullen alle Nederlanders die zo hartstochtelijk voor Zwarte Piet zijn, nu de ogen openen voor wantoestanden elders in de wereld en massaal hun handtekening zetten onder petities die de zwartepiet toespelen naar de verantwoordelijken voor dat onrecht?

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.