Woensdagmiddag

Het is woensdagmiddag, een aantal jaar geleden. Dat het een woensdagmiddag was weet ik zeker, want ik was vrij en alleen met drie kinderen. En niet heel lang daarvoor had ik op mijn werk gevraagd of ik voortaan op woensdagmiddag vrij mocht zijn. Zodat ik op die dagen na school iets leuks met mijn kinderen kon gaan doen. Maar op deze woensdagmiddag ben ik niet iets leuks met mijn kinderen aan het doen. In plaats daarvan ben ik aan het werk. Wat ik precies moest doen herinner ik me nu niet meer, maar destijds was het heel belangrijk. Belangrijk genoeg in ieder geval om het te verruilen voor een leuke middag met mijn kinderen. Zuchtend zat ik achter mijn computer in een poging het gevraagde op de mail te zetten. Liv, mijn jongste, begon destijds net een beetje in zinnetjes te praten. Ook nu, op die ene woensdagmiddag een aantal jaar geleden, probeert ze me wat duidelijk te maken. Ze staat naast me, trekt aan mijn arm en brabbelt wat. Licht geïrriteerd maar vriendelijk doe ik een poging haar af te poeieren. "Sorry Livje, mama is even bezig. Nu even niet. Ga maar bij je zus op de bank zitten, ik ben zo klaar…", zeg ik tegen haar. Maar ze gaat niet bij haar zus op de bank zitten. Ze trekt opnieuw aan mijn arm en brabbelt hetzelfde zinnetje nog een keer. Dit herhalen we zo'n vier keer, totdat mijn geduld op is. Gefrustreerd omdat het me niet lukt mijn mail af te maken, ontplof ik en zeg fel tegen haar dat ze NU ECHT EVEN OP DE BANK MOET GAAN ZITTEN, omdat mama iets moet afmaken en ik zo kom. Ik val zelden uit tegen mijn kinderen dus als ik dat dan wel doe schrikken ze zich, terecht, helemaal kapot. Ook Liv schrikt van deze hevige uitval en loopt huilend naar de bank. Nomi, haar oudere zus, die tv zat te kijken op de bank, kijkt op en zegt: "mama, ze zei alleen maar ‘hou van jou’". Even staat mijn hart stil. De tranen springen in mijn ogen. Ik herhaal het brabbeltje van Liv in mijn hoofd. Hhhhanjouww, hhhhanjouww, hou van jou. Nomi heeft gelijk. Ze zei echt hou van jou. Voor het eerst in haar kleine mensjesleven zei ze hou van jou. Tegen mij, haar moeder, die in plaats van haar te knuffelen tegen haar uitviel en zei dat ze op de bank moest gaan zitten. En waarom? Omdat ik op mijn vrije woensdagmiddag iets moest doen voor mijn werk wat op dat moment heel belangrijk leek maar ik me nu niet meer kan herinneren…   Charlotte Berens

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.