Vandaag een gastbijdrage van Wouter ter Heide. Hij pleit er voor de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te gebruiken om de VN op organische wijze te hervormen. Zestig jaar na de proclamatie van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, lijkt het vredesideaal verder weg dan ooit. Een misverstand, omdat langzamerhand alom het besef begint te rijpen dat mondiale democratie - als exponent van het VN-ideaal - niet afgedwongen kan worden met wapens. Om dat besef in praktijk te brengen, zal het onze partijpolitieke kopstukken slechts duidelijk moeten worden dat socialisme en liberalisme niet conflicteren, omdat zij de twee integrerende delen zijn van het alomvattende begrip: democratie. In wezen zijn liberalen en socialisten dan ook geen concurrenten, maar zijn ze geroepen tot vreedzame coëxistentie, hoe ongrijpbaar het 'power tot the people'-ideaal desondanks zal blijven. Als grondslag voor die vreedzame co-existentie leent zich bij uitstek de Gaia-hypothese. De gedachte van onze aarde als één groot levend giga-organisme. Een reusachtige organische eenheid die zich door de tijd heen heeft geëvolueerd van een eencellig (n)iets tot zijn huidige omvang.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tussen alle voorspelbare jaarlijstjes en jaarprijzen, zit er dit keer een leuke. Een award voor:
“Mensen of organisaties, die met alle goede bedoelingen de wereld willen verbeteren, maar waar weinig mensen naar luisteren. De roependen in de woestijn, de vechters tegen de bierkaai, de klokkenkluiders,de hedendaagse Don Quichottes of meer nog: de Sancho Panza’s, die op hun ezels de goede bedoelingen begeleiden.”
Daar mag best eens aandacht aan gegeven worden. Zeker in het hedendaagse negatieve sentiment dat heerst.
Ga dus vooral stemmen!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.