Quote van de Dag: Richard de Mos, zakkenvuller

[qvdd] Omdat ik een hekel heb aan zakkenvullers in de politiek. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken wat-ie met zijn centen doet. Maar ik hóóp dat mijn collega's dit gaan overnemen Limburgse PVV lijsttrekker en tevens Europarlementarier Laurance Stassen kondigt aan dat zij de verdiensten van haar eventueel Statenlidmaatschap aan een goed doel zal geven. Ondanks de gebruikelijke sneer naar links ("ik moet de eerste socialist nog zien, die het doet"), zijn vooral haar eigen partijgenoten hier de 'zakkenvullers'. Richard de Mos, bijvoorbeeld, gaat de verdiensten van zijn Haags gemeenteraadslidmaatschap zelf houden: Wie mij kent zal bevestigen dat ik daar keihard voor werk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.