Het is geen goede aankoop als je het niet nodig hebt

Het is buiten koud, nat en vroeg donker. En dan regent het ook nog kortingen in de Black Week, de opgerekte versie van koopfestijn Black Friday. Het perfecte weer om comfortabel vanaf je bank online troep te kopen, als je niet goed uitkijkt. Ik was niet van plan mee te doen, maar uit nieuwsgierigheid ben ik toch gaan kijken wat deze Black Friday behelst. Geen haast, je hebt het niet nodig Op de overzichtswebsite blackfridaynederland.nl pronken vooral grote ketens met hun kortingsacties. Ik zie heel veel elektronica (fun fact: inclusief vibrators), wat kleding en een geurkaars. Maar vooral technische snufjes dus. Ik snap niet veel van elektronica. Voor mij zijn het een heleboel spullen die ik niet nodig heb en die toch behoorlijk wat geld kosten. Sommige spullen heb ik wel nodig, zoals een telefoon en een computer. Maar - verrassing! - die heb ik al en hoef ik dus niet te kopen. Het ontbreekt me dan ook totaal aan de noodzaak om nu iets aan te schaffen. Er zijn wel dingen die ik ooit nog wil, zoals een betere stofzuiger. Maar moet dat nu? Nee joh, dat kan prima later, als ik het meer nodig heb dan nu. Elektronische producten die eerst nieuw en duur zijn, worden meestal vanzelf goedkoper. Of er komen betere versies. En zo niet: ook goed, dat zien we dan wel weer. Bovendien, de huidige Black Friday-kortingen zijn na deze week voorbij, maar het bestaan van kortingsacties zal nog een hele tijd voortduren. Je kan toch bijna geen winkel binnenlopen zonder dat schreeuwerige kortingsacties je om de oren vliegen? In mijn beleving geldt dat bij uitstek voor elektronicawinkels. Dus daar hoef je het nu niet voor te doen. Natuurlijk, als je nu iets nodig hebt, kan deze week een goede gelegenheid zijn om het te kopen. Maar dat geldt alleen als je het nodig hebt of er zeer zeker van bent dat je er echt van gaat genieten. Bij twijfel kan je misschien net zo goed wachten tot een volgend geschikt moment. Zo las ik jaren geleden in de Black Friday-context de grote wijsheid: 'it's not a good deal if you don't need it!' ('het is geen goede aanbieding/aankoop als je het niet nodig hebt!'). En zo is het maar net. Ga maar na. Toegevoegde waarde Als ik aan het speuren ben en ik ben geïntrigeerd door een product, dan stel ik me weleens voor wat er zou gebeuren als ik het zou kopen. In veruit de meeste gevallen is het antwoord: helemaal niets. Ja, het wordt naar me verzonden en ik neem het in ontvangst. Vervolgens voeg ik het toe aan mijn collectie spullen om er waarschijnlijk maar zeer beperkt iets mee te doen of van te genieten, want ik had het niet echt nodig, en het voegt niet heel veel toe aan de spullen die ik al had. In veel gevallen gaat het zo: als ik het nieuwe ding gebruik, gaat dat eigenlijk ten koste van mijn gebruik van andere spullen die ik al had. Als het nieuwe kleding is en ik ga dat dragen, dan draag ik andere kledingstukken (vergelijkbare kledingstukken qua seizoen, dikte, mouwlengte, combinatiemogelijkheden, noem maar op) vervolgens minder. Die kledingstukken brengen dan meer tijd door 'in de wacht' in mijn kast. Is mijn levenskwaliteit dan verbeterd? Nauwelijks. Er zijn uitzonderingen, maar dat zijn meestal niet de impulsaankopen. Voor mij zijn dat spullen die al langer op mijn 'dit wil ik ooit misschien aanschaffen'-lijst staan, dit zijn spullen die praktisch zijn en een goede toevoeging aan de spullen die ik al heb. Of spullen die iets anders vervangen wat stuk is gegaan (en zich dus al hebben bewezen!). Spullen die ik ook daadwerkelijk ga gebruiken en waar ik van ga genieten. Zoals die nieuwe stofzuiger die ik ooit wil. Spullen moeten voor mij echt toegevoegde waarde hebben. Dat is nogal logisch, maar ik merk dat we als consumenten nog weleens vergeten om dit na te gaan. We worden zo gemanipuleerd door marketing en kortingsacties dat we regelmatig een urgentie voelen om iets te kopen terwijl de toegevoegde waarde van het product aan ons leven maar klein is. Dit terwijl we wellicht met onze tijd, energie en geld andere dingen zouden kunnen doen die ons meer geluk opleveren. Dat lijkt mij nou zeer de moeite waard om wel even na te gaan, zodat we niet per ongeluk dure troep kopen die we niet nodig hebben.

Door: Foto: Tim Douglas, via Pexels.
Foto: Yan Krukov (Pexels)

Waarom ik een lastige klant ben

COLUMN - Ik ben een lastige klant geworden. En dan ook nog specifiek bij webshops die ik juist leuk vind, omdat ik daar nu eenmaal het liefst bestel. Maar als er dan iets misgaat, kan ik daar soms heel slecht tegen.

Als ik iets nodig heb of wil kopen, doe ik vaak erg mijn best om een duurzame variant bij een duurzame bron te halen. Het vergt dan wat uitzoekwerk om te komen tot een optie waar ik voor wil gaan. Ik woon niet in een grote stad, dus webshops bieden een uitkomst, je kent het wel. Het product moet alleen wel met de post en daarna kan je het pas in het echt zien. Een gokje dus.

Ruis

Ik bestel dus weleens wat bij duurzame online winkels. En hoe goed dit wereld-verbeterende bedrijf ook haar best doet, online winkelen blijft een ellende. Met als voornaamste probleem dat het beeld dat je van de producten hebt hoe dan ook vertekend is. Je vormt je beeld op basis van hoe het product wordt weergegeven en dat beeld hoeft helemaal niet overeen te komen met het echte product. Er zit ruis op de lijn.

En als ik dan zo veel moeite heb gedaan om online iets uit te zoeken waar ik achter denk te kunnen staan, wat ik kan bestellen bij een ‘goede webshop’, en wat helemaal naar mij toe wordt gebracht, dan kan ik er heel slecht tegen als het product anders is dan hoe ik het me had voorgesteld. Als het erg tegenvalt moet ik het namelijk terugsturen en dan was het allemaal voor niks. Dat is enorm zonde van de moeite, het karton, de uitstoot en het geld.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 29-09-2022

Kunst op Zondag | Kringloop

Van idee naar expositie. Van expositie naar verkoop. Van verkoop naar musea of naar ‘de mensen’. Dat is de kringloop van kunst. Recent nieuws maakte duidelijk dat kunst langs vele wegen circuleert en dat de kringloop van kunst bepalend is voor de prijs die je voor een artistiek werk moet betalen.

Het hangt er van af over welke kringloop je het hebt. Die van atelier via veilingen naar verzamelaars en musea loopt soms via kunsthandelaren. Zij dachten door onderlinge koehandel de prijzen op veilingen te kunnen drukken. Goedkoop inkopen is uiteindelijk goed voor de consument, redeneerden de handelaars.
Na een jaartje onderzoek besloot de NMa (Nederlandse Mededingingsautoriteit) dat het onderling afstemmen van biedgedrag, om een zo laag mogelijke prijs te bedingen, concurrentiebeperkend is. Het mag voortaan alleen als de handelaren hun afspraken vooraf melden aan de veiling en het volledig transparant in hun boeken registreren.

De handelaren zijn natuurlijk schatzoekers en koopjesjagers. Als ‘gewone kunstliefhebber’ kom je er op veilingen moeilijk tussen. De afspraak die de NMa nu met de kunsthandelaren heeft gemaakt, zal daar weinig aan veranderen.
De doorsnee burger is evenzeer schatzoeker, annex koopjesjager. Zoveel maakt een programma als Avro’s ‘Tussen kunst en kitsch’ wel duidelijk. Als via dat programma kunst niet op een veiling of in een museum komt en de bezitter besluit het niet bij het grofvuil te zetten, dan zijn er nog de kringloopwinkels.