SPAM !!!!

Net als eind vorige maand brengen we u nu ook weer op de hoogte van de status van de Battle of the Blogs 2006.
Er is echter wel wat veranderd. Allereerst hebben nog eens dertien blogs het strijdveld betreden, sommige zelfs vrijwillig. Omdat bij de vorige beoordeling bleek dat het volhouden van een zekere blogfrequentie voor een groepsblog anders is dan voor een individuele blog, hebben we de scouts een aangepaste set instructies meegegeven.

Dit heeft echter niet voorkomen dat het slagveld er nu toch weer ernstiger uit ziet dan de vorige keer.
Allereerst zijn er vijf casualties of war bijgekomen. Dat brengt het totaal op negen. Daarbij verkeren nog eens dertien weblogs is levensgevaar. Bovendien is de totale blogfrequentie, ondanks de aangepaste beoordeling, verslechterd van 2.08 naar 2.25 gemiddeld. Om nog maar niet te spreken van alle blogs die vervallen zijn tot de status van simpele linkpushers en copycats zonder toegevoegde waarde.

Ook nu hebben we weer de cryptische rapporten van onze scouts vertaald in een grafisch feestje.
Volgende maand gaat er wat wijzigen. Een aantal scouts kwam terug met zulke enthousiaste verhalen over sommige weblogs, dat we die willen gaan aanmoedigen met een speciaal Sargasso keurmerk. Een persoonlijk tintje zeg maar.

Hallo ik ben Steeph.
Ik schrijf op een weblog onder een nickname. Ik schrijf dus eigenlijk anoniem.
En dat is kennelijk not done.

Blankesteijn: Ik erger me aan al die flauwe schuilnamen, dus wees een vent – ook als je een meisje bent.

De Vlieger: Als verborgen mollen zitten zure mannetjes met een 10 voor lafheid de hele goegemeente te beledigen. Of het nou Balkenende of Holleeder is, het maakt ze niets uit. Hoe kwetsender hoe beter. Op zich maakt dat kwetsende niet uit maar ik kots op de anonimiteit. Wees toch een kerel en zeg wie je bent!

Nou gaan deze opmerkingen niet alleen over webloggers, meer ook over reaguurders. Maar toch raakt het me. Omdat ik “anoniem” blog, word ik kennelijk niet serieus genomen. Eigenlijk word ik dus gewoon gediscrimineerd. En dat steekt omdat mijn mening daarmee kennelijk minder meetelt.
Daarom zet ik een stap en kom ik uit de kast. Maar voordat ik dat doe, eerst even nader naar het onderwerp van het anoniem zijn kijken.

Waarom is anoniem bloggen en reaguren nou zo moeilijk voor deze heren? Kennelijk omdat ze het laf vinden. Laf als je iets stoers zegt maar niet jouw eigen naam gebruikt. Laf omdat ze je dan niet op je bek kunnen meppen als ze het er niet mee eens zijn? Dat kan ik me niet voorstellen. Laf omdat ze denken dat ze geen dialoog kunnen aangaan omdat je nooit zeker weet of je wel de oorspronkelijke schrijver voor je hebt? Welcome to the virtual world.
Of zijn ze soms bang voor wat er geschreven wordt? Bang omdat iemand een mening durft te geven die misschien wel heel echt, terecht en gefundeerd is.
Of hebben ze moeite iets serieus te nemen als niet een bekende of gerenomeerde schrijver zijn naam eronder zet? Hebben argumenten geen of minder waarde als ze anoniem opgeschreven worden?
Of zijn ze misschien jaloers omdat anderen in vrijheid kunnen schrijven en zij niet. Omdat zij dan hun baan of neveninkomsten verliezen? Ik hoop dat ze dan beseffen dat dit voor sommige webloggers nou precies het probleem is. Alleen is hun baan niet het schrijven. Nee, ze hebben een politiek gevoelige functie of een hoge baan in het bedrijfsleven. En het dan publiekelijk spuien van bepaalde ideeën betekent een mogelijk zeer abrupt einde aan hun carriere omdat zij die gaan over hun baan niet altijd even ruimdenkend zijn.