Moet China eerlijker zijn over de vogelgriep vanwege microblogs?
China probeerde in 2003 de SARS-epidemie nog te ontkennen, maar nu met de vogelgriep gaat die vlieger niet op. Dankzij microblogs.
Mijn moeder heeft dit jaar de Mexicaanse griep gehad. Volgens haar dokter. Diezelfde Mexicaanse griep waar pak 'm beet drie jaar geleden zoveel om te doen was. Met dank aan Ab Oosterhuis die meende dat zijn moment of fame nu toch echt wel eens moest aanbreken. Tenminste, dat vermoeden rees nadat ik wat later een documentaire over hem zag en met stijgende verbazing moest constateren wat voor onwaarschijnlijk ijdele man Ab Osterhuis was. Dat hij aandelen bleek te hebben in de fabrikant die de vaccins leverde, hielp ook niet echt mee, kan ik me herinneren. Maar het is ook geen eenvoudige taak, grieppandemieën voorspellen. Het is koorddansen op een dun touwtje. Als je het verkeerd inschat, kan het heel veel mensenlevens opeisen. En dan klaagt iedereen dat je het verkeerd hebt ingeschat. Als je het goed inschat en ervoor zorgt dat het op tijd wordt ingedamd en dat het niet onnodig veel doden oplevert, lijkt alles mee te vallen en klaagt iedereen dat je teveel paniek hebt gezaaid. Nu zult u zeggen: zaai dan geen paniek. Maar als je geen paniek zaait, dan lukt het je niet om hele Nederland naar de Rai (of naar waar dan ook) te loodsen om dat vaccin te halen. Kortom: timing is alles. Je moet precies op het moment zitten dat de pandemie ernstige vormen begint aan te nemen, maar dat het nog wel te stoppen is. Als je te laat bent, heb je verloren, als je te vroeg bent, word je ongeloofwaardig. Kortom: een ondankbare taak, die Ab Osterhaus, verblind door eigenliefde, niettemin graag op zich neemt. Nu weer omdat het H7N9-virus in aantocht is. Wij maken onze borst maar vast nat en gaan vast gokken op de naam. Ik ga voor de Shanghaigriep.
China probeerde in 2003 de SARS-epidemie nog te ontkennen, maar nu met de vogelgriep gaat die vlieger niet op. Dankzij microblogs.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Voor wie Pasen vooral met eieren associeert is er positief Pasen-gerelateerd nieuws: Pakistaanse wetenschappers hebben ontdekt dat het dodelijke vogelgriep virus gemakkelijk te bestrijden is met ordinaire Huis, Tuin & Keuken zeep (MondiaalNieuws). Uit een studie gepubliceerd in het Virology Journal blijkt dat de regelmatige schoonmaak van stallen, gereedschap en voertuigen met gewone zeep, de verspreiding van het H5N1-virus aanzienlijk kan tegengaan. Het H5N1-virus dat verspreid wordt via onze gevederde eierleggende vrienden en in 2006 nog voor wereldwijde paniek zorgde blijkt dus gemakkelijk met een zeepsopje te elimineren? Terwijl ingewikkelde bestrijdingsmethoden met UV-stralen en verhitting tot 56 °C minder effectief bleken en het Erasmus Medisch Centrum dit jaar nog een leerzaam computerspel ‘The Great Flu’ ontwikkelde is een simpel sopje dus eigenlijk al voldoende? Er zullen ongetwijfeld nog wel haken en ogen zitten aan dit hosanna verhaal, dus de 7,3 miljoen dollar VN-geld voor vogelgriep bestrijding in Vietnam is voorlopig nog goed besteed. Maar voor deze Pasen is het devies: de kip in het sop.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.