Marc van der Sterren, agrarisch journalist schrijft in de Limburger:
“Inwoners van derdewereldlanden, afhankelijk gemaakt van goedkoop voedsel, zien zich plotseling geconfronteerd met hogere prijzen en zelfs oprakende voorraden. Het is dan ook lovenswaardig dat de Wereldbank en het IMF grootschalige noodhulp hebben aangekondigd. Grootschalige noodhulp van een schamele half miljard dollar. Een schijntje dat best een schending van de mensenrechten mag worden genoemd, wanneer je het vergelijkt met de tientallen miljarden die centrale banken in hun eigen onbetrouwbare economische systeem hebben gepompt.”
Helaas snijdt het cynisme van van der Sterren niet de kern van de zaak aan. Waarom reageren we zo traag op de noodsituatie die rond voedsel is ontstaan? Waarin ligt het falen van de grote instituten?