Laf is Melkert in ieder geval niet

Ad Melkert is de nieuwe VN-gezant voor Irak. Ongetwijfeld zal dit weer voor een hoop gehuil zorgen bij dat deel van de bevolking voor wie Melkert de vleesgeworden vertegenwoordiging van de Linkse Kerk Die Pim Heeft Vermoord is. Maar wat je ook voor commentaar op Melkert hebt (zijn VN-carriere is niet vlekkeloos), laf is hij in ieder geval niet. Hij ruilt nu een rustige kantoorbaantje in voor een levensbedreigende functie. Want, voor wie het al weer vergeten is, één van Melkerts voorgangers, de Braziliaan Sergio Vieira de Mello kwam met zeventien andere medewerkers om bij een aanslag in 2003. Nu is Irak wel wat rustiger dan zes jaar geleden, maar het is maar helemaal de vraag of dat zo blijft, zeker met de terugtrekking van Amerikaanse troepen. Er is wel een ander ding dat opvalt: de benoeming van Melkert valt bijna precies samen met het afscheid van Jaap de Hoop Scheffer als secretaris-generaal van de NAVO. Zou het dan toch zo zijn dat de blijvende Nederlandse steun voor de Amerikaanse operaties in Irak en Afganistan ons een belangrijke internationale post garandeert? Of is Melkert gewoon een capabel bestuurder wiens beurt het is? Misschien is Irak wel gewoon toe aan een norse technocraat.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.