Het is moeilijk te twijfelen aan de kunde en de oprechtheid van defensieminister Robert Gates. Na jaren werkzaam te zijn geweest binnen de Amerikaanse inlichtingendiensten diende hij onder Bush Sr. als Director of Central Intelligence en werd hij in 2006 door Bush Jr. tot zijn huidige functie benoemd. Obama hield hem aan minister om het simpele feit dat hij zijn baan goed doet. Dus wanneer Gates na maanden van gepeins besluit dat de luchtmacht precies 187 F-22 Raptors nodig heeft, kunnen we ervan uitgaan dat dat zo is. Dat weerhoudt het Congres er niet van bijna 370 miljoen extra uit te trekken voor het programma. Vorig jaar al eiste het meer vliegtuigen dan Gates bereid was te geven. De minister probeert namelijk af te komen van de Koude Oorlogsstrategieën die het denken van de wetgever blijft bepalen. Dat betekent in de praktijk: meer onbemande vliegtuigen voor onconventionele oorlogsvoering, als vandaag de dag in Afghanistan en Pakistan plaatsvindt. Maar de afgevaardigden in het Congres voelen de hete adem van Lockheed Martin, de bouwer van de Raptors, in hun nek en weten dat meer vliegtuigen meer banen betekenen. In tijden van economische tegenspoed en met volgend jaar alweer verkiezingen kiezen zij eieren voor hun geld, Gates zijn inspanningen om de luchtmacht klaar te stomen voor de éénentwintigste eeuw ten spijt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het gebeurt niet zo vaak dat een vervoersplan wordt vergezeld van een idee waar de benodigde energie vandaan te halen? Werd voor het aanleggen van de HSL becijferd waar de stroom voor de treinen vandaan moest komen en hoe deze duurzaam kon worden opgewekt? Volgens mij niet. En alleen daarom al verdient het plan voor een Noorderluchtlijn waardering. Het Platform voor Duurzame Luchtvaart lanceerde dit weekeinde een groen alternatief voor de Zuiderzeelijn: de Noorderluchtlijn (NLL), zie rapport [.pdf]. Nu de Zuiderzeelijn: een snelle treinverbinding tussen de Randstad en het Noorden er definitief niet komt probeert dit plan geïsoleerde provincies als Groningen, Friesland en Drenthe te verbinden met het kloppend hart van onze economie: Amsterdam.
Het idee: dagelijks vijf retourvluchten Schiphol – Groningen Airport Eelde met een propellervliegtuig dat vliegt op biobrandstof gekweekt uit Groningse algen. De NLL vergt een minimale investering en kent lage exploitatiekosten, aldus het Platform Duurzame Luchtvaart. De reistijd zal (incl. in- en uitchecken) 60-75 minuten bedragen waar de trein er nog 144 tot 154 minuten over doet. Met 350 reizigers per dag die voor een enkele reis 62 euro betalen (ter vergelijking: eerste klas treinkaartje kost 45 euro met daar in verscholen 40 euro staatssubsidie, totale kosten zijn dan eigenlijk 85 euro). Een algenvijver van slechts 1,5 km2 nabij vliegveld Eelde zou voldoende zijn voor de brandstof van vijf retourvluchten per dag. Dat klinkt ongelooflijk maar volgens dit artikel heb je 38.850 km2 algen nodig om de gehele Amerikaanse aardolie-consumptie te vervangen, dus wie weet kan het? De vraag blijft natuurlijk wel: wie wil er snel naar Groningen én waarom?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.