De lange schaduw van de Maidan

Hans van Zon blikt terug op de Oekraïense revolutie van 2014 en schetst een somber beeld van de actuele situatie in het land. In de Westerse pers is de revolutie in Oekraïne van 2014 afgeschilderd als een vreedzame volksopstand tegen de pro-Russische en corrupte dictator Janoekovitsj die een associatieverdrag van Oekraïne met de Europese Unie afwees ten gunste van een overeenkomst met Rusland. Het volk koos voor Europese waarden en waardigheid. De Maidan-opstand, genoemd naar het centrale plein in Kiev waar vanaf eind 2013 demonstranten bivakkeerden, eindigde met een regime change. Janoekovitsj vluchtte naar Rusland en een nieuwe regering en interimpresident werden geinstalleerd.

Janoekovitsj – dat zijn wij zelf

ANALYSE - Volgens Ewald Engelen is Nederland de grote facilitator van plundering door kleptocraten van corrupte regimes. Hoog tijd dat Nederland z’n zelfbeeld bijstelt:

Ik heb slecht nieuws voor iedere Nederlander die via de spiegel van Slavisch primitivisme denkt te kunnen baden in het licht van eigen voortreffelijkheid. Nederland is namelijk zwaar medeplichtig aan de plebejische diefstal die oligarchen als Janoekovitsj sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie op grote schaal hebben kunnen plegen. Om het maar eens scherp neer te zetten: zonder Nederlandse advocaten, accountants, trustkantoren, overheidsbescherming en koninklijke goedkeuring geen Janoekovitsj en trawanten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Waarom Janoekovitsj het niet redde

Politiek wetenschapper Lucan Way in The Washington Post:

One important reason for the stunning collapse of Yanukovych’s regime was that he chose the wrong type of repression to suppress protests. By repeatedly engaging in extremely provocative and public displays of repression – high intensity coercion – Yanukovych simultaneously stoked protests and undermined the unity of the pro government coalition. Yanukovych would likely have survived if he had simply sat tight and let the protests peter out. Protesters might have remained on the square – but they would have increasingly been viewed as a small nuisance rather than a serious challenge to the President. […] [High intensity coercion] can be contrasted with low-intensity coercion. Low intensity coercion involves repressive actions that are largely out of the public eye: low-profile physical harassment, kidnapping and torture of low-level activists and supporters; the use of security forces or paramilitary thugs to vandalize opposition or independent media offices; and to harass, detain, and occasionally murder journalists and opposition activists. It also includes non-violent measures like firing opposition activists from their jobs.

Low intensity coercion is the bread and butter of almost all contemporary authoritarian regimes. Such coercion is used primarily to raise the costs of opposition and preempt serious challenges. Low intensity coercion can also be used to discourage protest activity by raising the costs of protest and thereby encouraging people to give up.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Janoekovitsj afgezet door parlement, accepteert besluit niet

Rusland is vanzelfsprekend niet blij:

Volgens Rusland, bondgenoot van Janoekovitsj, houdt de oppositie in Oekraïne zich niet aan het akkoord dat de oppositie en de regering van het land vrijdag ondertekenden.

Janoekovitsj is inmiddels vertrokken uit Kiev:

[M]omenteel verblijft hij in de oostelijk gelegen stad Charkov. Janoekovitsj liet weten dat hij daar voorlopig blijft.

In het oosten van Oekraïne, dat net als hijzelf op Rusland is georiënteerd, geniet de president relatief veel steun. Zijn tegenstanders in het westen willen juist aansluiting bij Europa en eisen zijn vertrek.