Verkiezingen Eerste Kamer mogelijk nog complexer

Eerder vandaag werd bekend dat 13 partijen meedoen aan de verkiezingen voor de Eerste Kamer. Complicerende factor is dat niet alle partijen meedoen in alle provincies. De ChristenUnie, de SGP, de Partij voor de Dieren, de Onafhankelijke Senaatsfractie, 50Plus en de lijst Koornstra ontbreken in een aantal provincies op het stembiljet. Op zich hoeft dat geen gevolgen te hebben. Als de SGP in Limburg geen zetels in de Provinciale Staten heeft, hoeven ze daar in principe ook niet op het stembiljet te staan. Het lijkt logisch dat de partijen daar rekening mee hebben gehouden. Als dat niet het geval is, dan moeten statenleden van de betreffende partij op een andere partij stemmen met mogelijk een andere zetelverdeling in de Eerste Kamer tot gevolg. Maar zo stom zullen de partijen toch niet zijn? Toch kan het nog ingewikkelder worden. In de strijd om de meerderheid in de Eerste Kamer is de gedoogcoalitie afhankelijk van restzetels. Voor de regeringspartijen is het dus zaak dat o.a. de OSF geen zetel binnenhaalt. De OSF op zijn beurt kan alleen een zetel behalen met hulp van anderen (lees 50Plus). Kunnen PS-leden van 50Plus echter in hun provincie niet op de OSF stemmen, dan heeft de OSF een probleem. Daarnaast is het minder erg om een stem mis te lopen uit een provincie met een laag stemgewicht dan een stem mislopen uit een provincie met een hoog stemgewicht. En zo kunnen er waarschijnlijk nog wel een paar knelpunten ontstaan in de strijd om de laatste zetel voor een meerderheid voor de coalitie of de oppositie. Volgt iemand het nog? Kan het nog ondoorzichtiger? En dus ondemocratischer? De rekenmeesters kunnen dus weer aan de slag met de kandidatenlijst en de zetelschuiver. Het kat en muis spel tussen coalitie en oppositie is nog niet uitgespeeld.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour | Verboden te Twitteren…

, door

“Results disseminated to an individual’s friends through Facebook’s e-mail service would not be considered public transmission. However, results posted to a Facebook user’s wall may be considered public transmission, including cases where the user’s Facebook profile is public.” (John Enright, manager en pr-brein, licht een verbod toe op Twitteren en Facebooken tijdens de verkiezingen in Canada)

Met drastische maatregelen denkt de Canadese overheid tijdens de komende verkiezingen het voortijdig lekken van uitslagen op Twitter en Facebook te voorkomen. Canada zit namelijk met een gapend tijdsverschil van 4,5 uur tussen de oost- en westkust. Met het melden van uitslagen op hun Facebook- of Twitterpagina zouden mensen in het oosten van het land daardoor de stem van mensen in het midden en westen kunnen beïnvloeden. Een nieuwe wet moet het twitteren van uitslagen daarom verbieden. Wie toch stout doet, hangt volgens de site BoingBoing een boete van 25.000 dollar of een gevangenisstraf van vijf jaar boven het hoofd. Ofwel, paranoia ten top? Of zouden veel Canadezen echt hun stem door Twitter of Facebook laten bepalen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom ‘wortelhakkers’ zo hard nodig zijn

, door

In onderstaande korte lezing zet de bekende jurist Lawrence Lessig helder op een rij waarom grassroots bewegingen zo hard nodig zijn. Zonder deze bewegingen van onderaf, verandert er niets in Washington. Het praatje is bedoeld om te inspireren en ‘gewone’ Amerikanen aan te zetten tot actie. Ik vond het vooral nogal deprimerend. Wat Lessig eigenlijk schetst, is een Herculische taak, of misschien beter gezegd, een uphill battle. En de nieuwe machtsverhoudingen in Washington maken de heuvel alleen maar steiler.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendcollege | Stem voor een duurzame samenleving

, door

De komende weken plaatst Sargasso de lezingenserie De Urgentie van Duurzaamheid van Studium Generale Utrecht. De bijdrage is geschreven door directeur Melanie Peters.

Volgens Mark Bovens (Bestuurskunde, UU) en Henk Kummeling (decaan Recht, UU) is het een zoektocht welke instituties op welk niveau verantwoordelijkheid kunnen nemen voor duurzaamheidsissues. Maar het is geen onmogelijke opgave. Instituties zijn geen gegeven; wij zijn het die ze legitimeren en wij kunnen eraan werken om ze democratischer te maken, ook op wereldschaal. Duurzaamheid vraagt om langetermijnbeleid en moet daarom weggehouden worden van de waan van de dag. Maar ook niet te ver op afstand staan van de politiek, want het blijft een politiek vraagstuk – het betreft namelijk afwegingen over verdeling van welvaart en welzijn.

Misschien is een herwaardering van wat we hebben op zijn plaats. De rechtstaat en de democratie zijn voorwaarden voor een duurzame samenleving. Die zijn in veel landen nog geen feit. De waterschappen worden soms lacherig afgedaan in Nederland, maar het buitenland is er jaloers op. Langzaam zien we opnieuw erkenning voor de nationale staat als niveau waarop collectieveactieproblemen – die zich voordoen bij afwegingen rondom duurzaamheid – opgelost kunnen worden. In heel Europa is er een tendens zoals in Nederland, waar de Eerste Kamer een grotere rol gaat spelen bij langetermijnafwegingen. Op het niveau van de nationale staat zijn de checks en balances, de macht en tegenmacht het sterkst verankerd. En dat is van belang, omdat duurzaamheid zoals gedefinieerd door Bruntland, als het bereiken van kwaliteit van leven voor huidige en toekomstige generaties, alleen tot stand komt als alle belanghebbenden vertegenwoordigd zijn en als degenen aan wie we deze issues toevertrouwen verantwoording afleggen. Zo kan balans ontstaan tussen people, planet en profit, zonder dat een ervan ten koste gaat van de ander.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Populisme is van voorbijgaande aard

, door

Voor echte problemen heeft het populisme geen oplossing. En het populisme zal ook niet echt van invloed zijn op het denken over de multiculturele samenleving, want daar denken Nederlanders al twintig jaar hetzelfde over. Fons van de Vijver verwacht dan ook dat de PVV niet meer dan een eendagsvlieg zal blijken te zijn.

Paul Taggart, een politieke wetenschapper uit Sussex, verklaarde onlangs in het NRC dat we ons niet veel zorgen hoeven te maken over het huidige populisme. Het komt wel vaker voor in parlementaire democratieën, en ervaring heeft geleerd dat het ook steeds weer verdwijnt. De basis voor populisme is volgens hem een verstoorde communicatie tussen publiek en politiek. Kiezers herkennen zich niet meer in politici, die als elitair en niet meer als vertegenwoordigers van de kiezers worden gezien.

Historisch gezien heeft Taggart het gelijk aan zijn zijde. Ik denk echter dat hij wat luchtigjes doet over de gevolgen van populisme en de verschuivingen in de politieke verhoudingen in Nederland. Want het recente populisme in Nederland zet de verhoudingen tussen groeperingen in Nederland verder op scherp.

Onderste groepen zijn doelwit van kritiek
Populisme heeft per definitie te maken met groepen die zich buitengesloten voelen en zich identificeren met anti-establishment politici. In mijn optiek is het populisme in Nederland een volgende stap in de manier waarop in het openbare discours in Nederland met multiculturalisme wordt omgegaan. Een belangrijke eigenschap van het Nederlandse populisme is dat het een stem wil geven aan een betrekkelijk klein deel van de bevolking dat zich eerder niet vertegenwoordigd voelde in de politiek, een groep die nogal eens wordt aangeduid met de term ‘onderklasse’. Deze onderklasse profileert zich door zich te distantiëren van de politieke elite die geassocieerd wordt met ‘eigen zakken vullen’ en ‘niet opkomen voor de gewone man’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stel zelf Eerste Kamer samen met de Zetelschuiver

, door

DATA - De verkiezingen voor de Provinciale Staten waren vooral spannend omdat die weer de Eerste Kamer kiezen. Maar the day after maakte duidelijk dat het voor de gemiddelde burger gewoon afwachten was tot 23 mei om te zien of de coalitie nu wel of niet een meerderheid zou pakken.
De reden daarvoor is dat het proces van kiezen van de Eerste Kamer zowel complex is als sterk afhankelijk van het handelen van de partijen. De media kunnen hierdoor natuurlijk wel uitgebreid speculeren over alle mogelijke scenario’s.

En dan ben je blij als iemand zich er niet bij neerlegt en iets maakt om het geheel tot leven te brengen. Daan Odijk bouwde de Zetelschuiver waarmee je zelf het spel van kiezen van de Eerste Kamer kunt spelen. Het maakt het mogelijk om zelf na te gaan wat realistische scenario’s zijn en laat gelijk duidelijk zien hoe ingewikkeld het proces eigenlijk is.
En als slagroom op de taart is het ook nog eens mogelijk de scenario’s te bewaren en te delen.

We zijn daarom trots dat we u de Zetelschuiver mogen presenteren:


Paar tips:
– Als je met de muis over de blokjes gaat, zie je hoe groot de stemwaarde is. Dan kan je dus beetje uitrekenen hoeveel Statenleden nodig zijn om een wit blok te vullen.
– Denk er om dat je een scenario eerst moet bewaren (eventueel als nieuw scenario) voor je hem deelt!
– Let er bij het schuiven der zetels goed op dat de drempels bij andere partijen waar je niet mee bezig bent ook plots kunnen veranderen. Soms levert dit onaangename verrassingen op. Met name SP en PVV zijn hier kwetsbaar in.
– Uiteraard zijn sommige verschuivingen weinig realistisch (PVV die iets aan PvdA geeft bijvoorbeeld). Maar als beide partijen kunnen profiteren, is natuurlijk niets onmogelijk.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goedgelovige fundamentalisten

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Xinix, met een commentaar op de verkiezingsuitslagen in de vissersdorpen Volendam en Urk.

Als statist met tic voor zware afwijkingen kon ik het niet laten om de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen wat beter te bekijken en dan met name waar het Volendam betreft. Volendam schijnt binnen Noord-Holland te vallen, maar als je naar hun stemuitslagen kijkt, dan hebben we meer te maken met ÜberLimbo’s. Eerst maar even de uitslag van de gemeente Edam-Volendam:

Uitslag gemeente Edam-Volendam bij Provinciale Statenverkiezingen 2011

Het valt dan meteen op dat Verhagen in de smaak valt bij de Volendammers. Bij de vorige (2de kamer) verkiezingen verloor het CDA bij hen enorm en was de PVV de overduidelijke winnaar. Nu staat opeens het CDA weer ruim aan kop. Zij zijn verdubbeld van circa 20 naar bijna 40%. Volledig tegen de landelijke trend in. Dit is alleen te verklaren met de wisseling van de CDA-kopmannen. Volendam was een klein jaar terug klaar met de Gereformeerde Balkenende (en Klink) en is nu weer helamaal in haar sas met de katholiek Verhagen, de glibber die door hen op zijn bruine ogen en Limburgs accent wordt vertrouwd.

En ik heb het dan steeds over Volendam, omdat dit verhaal totaal niet opgaat voor Edam. Edam stemt gewoon net als de rest van Noord-Holland vooral op de VVD en PvdA. Aan de hand van de gemeentelijke website heb ik de stemmen gesplitst voor het kaasstadje Edam en het veel grotere vissersdorp Volendam:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Links naar links, rechts naar rechts

, door

[qvdd]

Het linkse manifest tegen de afbraak van de sociale voorzieningen was afkomstig van de SP – de PvdA sloot zich aan. Roemer van de SP had de afgelopen weken het initiatief, ook in de debatten. Hij won. Links trok verder naar links.
[…] Maar het echte drama voltrok zich uiteraard in het CDA. […] De halvering van vorig jaar juni is bestendigd. De kiezers vertrokken met drommen, naar rechts en verder naar rechts.

Martin Sommer concludeert in de Volkskrant dat het politieke midden wordt verlaten. De polarisatie zet door.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Christendemocratische slachtoffers

, door

SargQdJ09“Hoe meer vrienden hoe meer vreugd. Wat ik jammer vind is dat sommige mensen spreken van een sneeuwschuiver [Cohen] die alle kabinetsplannen opzij zou schuiven. Mensen zijn die somberheid zat. Ik vind het eerlijk gezegd heerlijk dat we weer verder kunnen.”

Het voelt een beetje flauw om na te schoppen als iemand al op de grond ligt, maar ik kan het niet laten. Eelco Brinkman reageerde gisteren met bovenstaande woorden op de verkiezingsuitslag. Op dat moment zag het er naar uit dat de coalitie geen meederheid in de senaat zou krijgen.
De verkiezingen leverden nauwelijks verrassingen. Natuurlijk, het was spannend want Nederland lijkt welhaast precies in twee stukken gespleten – links/rechts, progressief/conservatief, liberaal/anti-liberaal, elitair/proleterig – hoe je het ook wil noemen. Verder was het vooral much ado about nothing. Schade bij het CDA was groot – zoals voorspeld. De PVV kiezer bleek wat luier dan gedacht, goh, wie had dat zien aankomen…

De grote verrassing voor mij is echter de reactie van het CDA. Een grijzige mevrouw, wiens naam mij meteen ontschoot, had het over vernieuwing. Er zou de komende tijd worden gewerkt aan procedures en interne beraden, aan stuurgroepen en bezinningscommissies. Geen woord over de weggeholde kiezers. Verhagen hield een ongeïnspireerd praatje over het uitdragen van christendemocratische waarden. Die boodschap werd door Tweede Kamerlid Sabine Uitslag daarna nog tot een halflauw betoogje opgewarmd bij de NOS. GroenLinks Kamerlid Tofik Dibi vroeg haar terecht hoe christendemocratische waarden zich verhouden tot het sociaal-economische beleid van dit kabinet.

Vorige Volgende