TomTom probeert om te draaien

Net als miljoenen andere burgerlullen met een TomTom was ook ik onaangenaam verrast met het nieuws dat dit bedrijf de rijgegevens deelt met politie om zo nieuwe lokaties voor flitspalen en snelheidscontroles te bepalen. Ook al is er geen sprake van privacyschending omdat de gegevens geanonimiseerd worden verwerkt, toch voelt het als een vertrouwensbreuk met mijn Vlaams sprekende vriendin die mij moeiteloos door het verkeer van Napels loodst en uit Hollandse Vinex-wijken bevrijdt. Zelfs JOOP-lezers zonder auto voorzagen dat dit nieuws wel eens negatief kon uitpakken voor de marktleider in navigatiesystemen en gaven een heuse beurswaarschuwing af. Niet onterecht want vandaag verlaagde TomTom haar omzetverwachting voor 2011. Hoogtijd voor wat damage control moeten ze gedacht hebben in het TomTom besturingscentrum. Et voilà: nog geen uur geleden ploft er een persoonlijke email van de CEO in mijn inbox met als cruciale passage: "Gisteren is gebleken dat de verkeersinformatie die wij verstrekken ook is gebruikt door de politie om te kijken waar vaak te hard wordt gereden en op die plekken gericht op snelheid te controleren. Wij hebben dit soort gebruik niet voorzien en veel van onze klanten zijn er ook niet gelukkig mee. We zullen daarom bepalingen opnemen in onze licentievoorwaarden om dit type gebruik in de toekomst te voorkomen". Maar even verderop in de mail zit wellicht toch nog een addertje onder het asfalt als verduidelijkt wordt wat ze wél blijven doen: "We werken samen met wegbeheerders over de hele wereld waarbij we verkeersinformatie inzetten voor het verbeteren van de doorstroming en het veiliger maken van de wegen". Onder het mom van veiligheid zouden dan alsnog snelheidscontroles gefaciliteerd kunnen worden met het doorverkopen van rijgegevens? Dat is niet (je beleid) omdraaien maar -met een zwoele Vlaamse vrouwenstem- rechts afbuigen...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Licht aan het begin van de tunnel

Logo kamerstukken van de dagDe tunnel in de A73 ging steeds dicht en de tunnel van de A2 bij Utrecht ging maar niet open. Waardoor? Door de veiligheidssystemen. Daar is dus veel over te doen geweest. En ook over de “normen”. Daarom verscheen er bij de kamerstukken een studie naar dit onderwerp om wat duidelijkheid te kunnen scheppen.
Dat rapport is overigens best taaie kost voor iemand die niet in de materie zit, zoals ik. Maar een paar zaken kan ik er toch wel uithalen die interessant zijn.

Met name in de discussie over de tunnel in de A2 bij Utrecht ging het over het niet goed genoeg zijn van het veiligheidssysteem en het te laat opleveren. In dat licht is het wel apart om in het rapport te lezen dat er nog wel wat ruimte voor interpretatie m.b.t. de regelgeving op dit vlak.
Ontbreken eenduidige normstelling veiligheid
Er is geen heldere norm vastgelegd voor het veiligheidsniveau waaraan tunnels moeten voldoen. Dit maakt het einddoel van het besluitvormingsproces onhelder

Dat roept dan de vraag op wie er nou op grond van welke normen op de rem heeft getrapt. Belangrijk in deze context is ook de discussie over wie nu hierover eigenlijk moet beslissen. En in het rapport lees ik dat dit toch vooral het College van B&W is waarbinnen de weg valt:
De wet- en regelgeving legt een proces vast, dat bestaat uit vier fasen. Iedere fase wordt afgesloten met een besluit, waarin het verantwoordelijke college van Burgemeester en Wethouders (college van B en W) toetst of de fase op de wettelijk voorgeschreven wijze is uitgevoerd en of aan alle regels is voldaan.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ein Maerchen aus uralten Zeiten…

Dit is een gastbijdrage van Willem Schot.

De sage van de gevaarlijke Loreley werd mooi beschreven in het bekende gedicht van Heinrich Heine en komt weer eens tot werkelijkheid.

Den Schiffer im kleinen Schiffe,
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn,
Und das hat mit ihrem Singen,
Die Loreley getan.

Een schip kapseist en zinkt plotseling weg in de Rijn aan de voet van de Loreley. Hoe is het mogelijk dat zo’n tanker gevuld met zwavelzuur plotseling omslaat?

Ditmaal niet omdat de schipper niet oplette en was afgeleid door het gezang van de mooie maar boosaardige fee. Nee, ik moet een ander akelig verhaal van stal halen om hier de situatie te kleuren. Namelijk het bekende toneelstuk uit 1901 van Herman Heijermans Op Hoop van Zegen, waarin de wanhopige vissersvrouw Kniertje haar man en kinderen verliest, doordat zij door de reders met een onzeewaardig schip er op uit werden gestuurd.

“De vis wordt duur betaald”, was het toen. Ook nu nog wordt het transport duur betaald. Ook nu nog moeten de mensen varen op gevaarlijke instabiele schepen. Over de oorzaak van het kapseizen wordt (nog) niet gerept en die zal men misschien ook wel het liefst in de doofpot willen stoppen. De waarschijnlijke oorzaak is namelijk zeer eenvoudig en bedreigend: de vloeibare lading in de tanker stroomt van links naar rechts in de tanks (of omgekeerd) als het schip een bocht neemt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stripheld

Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl

Van alle dingen die voor het land het belangrijkste zijn om er weer bovenop te komen staat de invoering van een hogere maximumsnelheid op de snelwegen op nummer een.

De crisis vereist voortvarendheid en ondernemingslust. De burger die dag en nacht filerijdt, heeft niet eens tijd en gelegenheid om de overdaad aan beperkende regeltjes aan de kaak te stellen, laat staan af te schaffen. De files zijn een complot van de elite om niets van hun macht te hoeven afstaan. Ik zou denken dat de ambtenaren er achter zitten. Die willen niet dat hun apparaat gedecimeerd wordt.

Het is daarom onverantwoord om nog langer te wachten met de afschaffing van die betuttelende 120 km per uur, die ooit door een stelletje lakse stuntelaars is ingevoerd, maar die natuurlijk door niemand gehaald wordt, omdat zo’n slakkengangetje autobestuurders in slaap sukkelt, waardoor er ongelukken en nog meer files ontstaan. Er dreigt acuut gevaar dat we als we niet snel ingrijpen met zijn allen zelfs letterlijk bumper aan bumper komen te staan. Het is onbegrijpelijk dat we het zo lang zonder die maximumsnelheid van 130 km hebben kunnen stellen. Het is een nationale schandvlek die terstond verwijderd moet worden. Het is volstrekte kolder en in het licht van de gigantische problematiek waarin onze staat verkeert hoogst onverantwoordelijk dat onze zeer gewaardeerde minister van Infrastructuur, Melanie Schultz eerst nog een inventarisatie laat maken van waar verhoging van de maximumsnelheid haalbaar is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Glaasje op in de Mexicaanse metro

Metro in Mexico-Stad (Foto: Jan-Albert Hootsen)

Alle aandacht in Mexico mag dan uitgaan naar de drugsoorlog, maar het verkeer is een veel groter gevaar voor de volksgezondheid. Op 107 miljoen Mexicanen vallen jaarlijks bijna 25.000 doden in het verkeer. Daarmee is het land zevende van de wereld. Zo groot is het probleem zelfs, dat verkeersongelukken volgens het Ministerie van Volksgezondheid de belangrijkste doodsoorzaak onder Mexicanen tussen 5 en 34 jaar oud zijn.

Wie het rijgedrag van de Mexicaan ziet, en zeker in het gestresste leven van de hoofdstad, zal het minder verbazen. Een snelheidslimiet zegt de Mexicaanse automobilist weinig. Zelfde geldt voor een verkeersbord, veiligheidsriem of tegenligger. Ook alcohol is een boosdoener. Zozeer zelfs, dat volgens het Ministerie van Volksgezondheid liefst veertig procent van de verkeersongelukken worden veroorzaakt door dronkenschap.

De hoofdstedelijke metro is niet direct de eerste plek waar je aan denkt bij alcoholmisbruik en verkeersongelukken. Toch worden er binnenkort heuse alcoholcontroles ingevoerd. Aanleiding was een incident eind september met een dronken machinist. Bij het station Aculco opende hij de deuren van de trein aan de verkeerde kant, waarna verontruste passagiers de alarmklok luidden. De politie trof de machinist met een stel lege bierblikjes in beschonken toestand in de stuurcabine. De autoriteiten namen het incident hoog op, want met 175 metrostations en 4 miljoen passagiers per dag is een dronken machinist in de hoofdstad bepaald geen gering risico.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Slimme stoplichten zorgen voor groene golf

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Stoplichtenboom (foto: Flickr/Squirmelia)Technologische vooruitgang is ervoor bedoeld het leven voor eenieder wat aangenamer te maken. En dus storten zich hordes wetenschappers op het verbeteren van die alledaagse frustratieopwekkende omstandigheid die het verkeer heet.
We zagen al eerder hoe ontwikkeling van een verbeterd verkeersbord de doorstroming bij kruisingen zonder stoplichten moest verbeteren en in veel gevallen worden kruispunten met stoplichten vervangen door rotondes.

Helaas is het niet mogelijk alle stoplichten uit te bannen en dus is de arme automobilist toch weer gedoemd om te pas en te onpas voor een onterecht rood stoplicht op de rem te moeten staan en zijn nagels woest diep in het stuur te duwen. Het lijkt soms wel of het doorgaande verkeer op de ringweg elke honderd meter op de rem moet om die éne auto die het kruispunt wil over steken voor te laten.

Nu is het natuurlijk niet zo dat die stoplichten zich contraproductief gedragen, maar het kan wel allemaal een stuk slimmer. Onderzoek naar de verbetering van de verkeersdoorstroming bij verkeerslichten is al langer populair. Zo promoveerde werktuigbouwkundige Ronald van Katwijk op een computermodel om verkeerslichten met elkaar te laten communiceren om auto’s optimaal van A naar B te krijgen. Ze kijken als het ware verder dan hun neus lang is. In Van Katwijks model zijn de stoplichten adaptief in de zin dat ze zich aanpassen aan de huidige verkeerssituatie. Is er sprake van een plotselinge omleiding, dan schakelen de stoplichten vroeger of juist later om naar de juiste kleur.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verwarrend verkeerde verkeersinformatie

De kop van de nieuwsberichten laten weinig aan duidelijkheid te wensen over: “Amsterdamse files ergste van heel Europa“.

Maar dan gaat het op twee manieren verkeerd. Ten eerste staat het onderzoek van IBM, niet goed weergegeven in de meeste berichten. Men spreekt over “de Amsterdammers” terwijl het onderzoek alleen gaat over gemotoriseerde woonwerkgangers. En dat blijft dus bij mensen verkeerd in het geheugen zitten.
Maar de tweede manier waarop het verkeerd gaat, is bij het conclusies trekken uit het onderzoek. Het gaat om een onderzoek waaraan 400 mensen in Amsterdam hebben deelgenomen. Is dat een representatieve steekproef? En belangrijker, wonen EN werken al die mensen in Amsterdam zelf? Of zitten er ook mensen tussen die buiten Amsterdam werken (komt heel veel voor in Nederland, i.t.t. veel andere grote wereldsteden). En zo ja, wat betekent dat voor de reistijd.
Om nog maar niet te spreken over het niet kunnen vergelijken van steden als Amsterdam en (noem een Europese dwarsstraat) Stockholm qua opzet van woon-werk verdeling. Dus wat zegt ons die 1,9 minuut verschil in reistijd dan nog?

En last but not least, hoezo “ergste files”? Waar uit het onderzoek blijkt dat het om files gaat? Het kan ook het eindeloze eenrichtingsverkeer, een verkeerd afgesteld verkeerslicht, een stroom doorroodrijdende fietsers of de zoveelste reparatie aan het wegdek zijn die zorgt voor de lange reistijden.
Overigens blijken de Amsterdammers niet echt meer te gaan werken als ze minder reistijd zouden hebben. Dus een echt probleem hebben ze er niet mee. Dit in tegenstelling tot sommige andere steden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende