Vliegtax: rekenen is moeilijk

Agossie, stewardessen op het Binnenhof wegens de vliegtax. Met zulke taferelen denk ik meteen aan peuters die demonstreren tegen het westen of tegen de atoombom: ze weten niet waar ze het over hebben. Ook Schiphol schreeuwt moord en brand, en verwacht 50.000 passagiers minder dit jaar. De luchthaven maakt zich blijkbaar druk over iets meer dan een duizendste van het jaarlijkse aantal passagiers, want vorig jaar zag Schiphol er zo'n 48 miljoen van langskomen. En waar gaat het over? Over 11 euro 25 bovenop een vliegticket naar bestemmingen op minder dan 2500 kilometer afstand (inclusief Turkije), 45 euro erbovenop als de vlucht langer is. En deze bedragen zullen er dus voor zorgen dat mensen uitwijken naar buitenlandse luchthavens. Ja? Voor 11,25 naar België of Duitsland? Er is maar een verklaring mogelijk: die 50.000 mensen kunnen niet rekenen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.