Nabeschouwing Zomergasten | Lidewij Edelkoort

RECENSIE - Waarin de auteur drie uur lang naar een orakel kijkt dat hij niet altijd even goed kan volgen, maar dat het wel voor elkaar krijgt om hem iets anders naar de wereld te laten kijken. Het ik-tijdperk is voorbij. Je zou het niet zeggen als je even naar Facebook of Twitter gaat, maar het is zo. Het ik-tijdperk is voorbij. Trendvoorspeller Lidewij Edelkoort heeft het gezegd. Het ik-tijdperk is zelfs al lang voorbij. Het ik-tijdperk is zo voorbij dat het Lidewij Edelkoort verbaasde dat Jan Leyers dacht dat we er nog midden in zaten. Welk tijdperk nu wel is aangebroken is onduidelijk. We zitten vlak onder de top van een enorme hobbel, waarvan het de vraag is of het gaat lukken om er overheen te komen. Als het lukt, dan glijden we een prachtig tijdperk binnen, met allemaal sliploze meisjes in folkloristische rokjes die vrolijk rond de meiboom dansen en moeder aarde beminnen. Bezit is niet meer nodig, want dankzij creativiteitslessen op alle opleidingen is onze fantasie enorm groot en is het voldoende om ons voor te stellen hoe het is om iets te bezitten. We kleden ons in berenvelletjes, telen onze eigen groente die we bemesten met onze eigen stront en fluiten ’s avonds met onze vrienden vogelliedjes aan het kampvuur. We delen onze geliefdes met elkaar en voeden onze kinderen samen op. Lukt het niet om over de hobbel heen komen, dan wordt de wereld een angstige en wantrouwige plek waarin iedereen zich terugtrekt in zijn eigen cocon en er nergens plek is voor outsiders. Een beetje zoals het hier sinds het begin van de mensheid is. Lidewij Edelkoort, om kort te gaan, is een orakel.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.