Journalistieke canard of achteraf witwassen: dienstreizen bestuursvoorzitter NZa nu wel of niet in orde?

Het NRC berichtte in juni dat de toenmalige bestuursvoorzitter van de NZa, Theo Langejan, driekwart van zijn dienstreizen liet betalen door partijen die onder toezicht van de NZa stonden. Ook Sargasso besteedde aandacht aan deze zaak. Als gevolg van de hierdoor ontstane commotie stapte Langejan op. Maar volgens accountantsbureau Flynth, dat in opdracht van het ministerie van VWS een onderzoek instelde, heeft Langejan 'geen fouten gemaakt met de declaraties van zijn dienstreizen', zo wordt vandaag door verschillende media bericht. Wie heeft er nu gelijk? Opvallend is in ieder geval dat Flynth de beschuldigingen van het NRC niet volledig naar het rijk der fabelen kan verwijzen.

Dienstreizen bestuursvoorzitter NZa betaald door derden

Het NRC:

Theo Langejan, de bestuursvoorzitter van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft sinds zijn aantreden vier jaar geleden 22 buitenlandse dienstreizen gemaakt. Driekwart daarvan is betaald door bedrijven en organisaties die onder toezicht van de NZa staan of opdrachten krijgen van de NZa. Dat blijkt uit onderzoek van NRC.

Het reisgedrag van Langejan staat op gespannen voet met de eigen integriteitscode en de Rijksregeling voor bezoldiging van bestuursorganen als de NZa. Die verbieden dat bestuurders van de NZa “in hun ambt vergoedingen van derden” aannemen. De NZa stelt desondanks dat het vertoonde gedrag “niet verboden” is, want er zou geen sprake zijn van “vergoedingen”. […]

De toezichthouder, die in de zorg onjuiste declaraties aanpakt, overtreedt zelf eigen regels bij het declareren van buitenlandse reizen en de aanbesteding van onder meer dienstauto’s voor de raad van bestuur.

Langejan keurde zijn eigen reisuitgaven en andere kosten van zichzelf goed. In 2012 betaalde hij daarnaast een privé-uitgave met de creditcard van de NZa. Hij gaf het bedrag een jaar later terug nadat de financiële administratie dit signaleerde.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.