Obama regeert met buitenlanddoctrine over eigen graf
ANALYSE - Je zal maar van Republikeinse huize zijn en een gooi willen doen naar het presidentschap in 2016. Dan zit je met de laatst presidentiële poets toch lelijk in je maag. De nieuwe Obama-doctrine het Congres steun te vragen om ten strijde te trekken, is van een ongekende politiek-strategische schoonheid.
Die ‘goedkeuring’, waarmee Obama nu al voor de komende verkiezingsstrijd de duiven van de haviken scheidt, is misschien wel mooier dan de meesterzet na zijn zwaarbevochten campagne tegen Hilary Clinton. Zij verloor de keiharde strijd om de nominatie in 2008, maar kreeg daags nadat het stof was neergedaald de aanbieding minister van Buitenlandse Zaken te worden. Obama had haar liever inside the tent pissing out than outside the tent pissing in, om Lyndon Johnson (over Edgad J. Hoover) te mogen citeren.
Parallellen
Natuurlijk stemde Clinton in 2008 voor de oorlog in Irak; een gegeven dat menig commentator steeds weer opnieuw oprakelt. Alsof er een directe lijn is te trekken tussen de situatie van 2002 (ook een dictator, ook chemische wapens – maar die waren er toen niet), de campagne van 2008 (om de democratische nominatie) en nu (waarin Clinton zich nog niet eens heeft uitgesproken over haar kandidatuur in een campagne die er nog helemaal niet is).