https://www.youtube.com/watch?v=J1JjOpXsJ7A
King Crimson, vast een hele goeie band, maar ik heb er geen platen van en ben er niet mee opgegroeid. Hun oeuvre ken ik niet, eigenlijk ken ik maar twee nummers van hen: Starless en In The Wake Of Poseidon. Die hoorde ik wel ‘ns als ik bij een vriend op bezoek kwam, nee, die hoorde ik altijd als ik bij die vriend op bezoek kwam. Een Fan. Obsessief. En ik was na een tijdje ook in staat om de hoes van de elpee Red van een afstand te herkennen: ojee, daar kwam Starless weer aan.
Maar ook al was ik zelf meer into new wave achtige toestanden, die muziek van King Crimson had wel wat. En in het bijzonder het drumwerk op In The Wake Of Poseidon. Deed die gast nou maar wat? Gaf hij nou gewoon een roffel als hij dacht dat het hem uitkwam? Gaf hij nou gewoon een klap en een tik op een willekeurig moment? Hoe bepaalde hij nou wanneer hij moest slaan? Het drumwerk klonk zo anders dan in de doorsnee popdeuntjes. Michael Giles was die intrigerende drummer, lees ik dus vandaag pas. Maar het paste zo goed in de song wat hij deed, dus er zal vast wel een gedachte en een repetitie aan vooraf aan zijn gegaan. Dat de rest van de band ermee akkoord ging. En dat het zo op de plaat kwam.
En een mens droomt wel ‘ns, nietwaar, en ik dacht toen wel ‘ns, als ik kon drummen, en ik mocht een song uitkiezen, dan zou ik wel willen drummen in In The Wake Of Poseidon.
In welk nummer of in welke band had u in uw dromen wel willen drummen?
