Softe rechters (1)

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen. De reeks beslaat 5 afleveringen. Afgelopen vrijdag veroordeelde de Haarlemse rechtbank de eerste vastgoedfraudeurs: zestien maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Daarnaast kregen ze nog boetes voor hun ondernemingen opgelegd: 17.000 euro. Ze sluisden door middel van facturen aan Bouwfonds waar geen zakelijke prestatie tegenover stond, 18 miljoen euro weg naar de andere verdachten in de vastgoedfraude. In Nederland leeft niet echt het idee dat er zwaar wordt gestraft. "Dat 97 procent van de lezerskring van De Telegraaf aangaf zich ‘niet gesteund’ te voelen door justitie is misschien niet representatief, maar (…) zonder feitelijke gronden is het evenmin.", meent een commentator van het NRC. Dat maakt nieuwsgierig! Want wat vind de Telegraaflezer dan over het strafbeleid van de Nederlandse rechters? Een kleine niet-representatieve bloemlezing naar aanleiding van een bericht over de rechtspraak levert het volgende beeld op: "Ik vind de Nederlandse rechters van hoog tot laag (kanton-gerechtshof) een stelletje stumpers". "Rechtspraak is verrot, door een bezetting van luie wereldvreemde vakidioten." "De rechters zijn bij de grotere crimineel te soft en bij iemand die voor een boete of iets kleins staat te hard en zeker ongevoelig. En het gehele OM is of corrupt of zelf crimineel, en maar fouten maken!" "De rechters waar ik indirect mee te maken heb gehad, hebben geen idee wat rechtspraak is, alleen maar verkeerde uitspraken omdat ze zo 'wijs' zijn!" "En vrouwelijke rechters is helemaal een ramp, die weten helemaal niet hoe het recht in elkaar steekt." "De rechtelijke macht in Nederland is in handen van de 'Linkse kerk' t.w. PVDA, D66 etc. Wat kun je dan anders verwachten. Deze linkse kerk heeft het land naar de donder gebracht met zijn tolerantie."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige