Mijn held is gesneuveld

Weer een icon gesneuveld. Eerst de flagrante schending van de mensenrechten door de VS in de Abu Graib gevangenis, in Guantanamo Bay, en door de renditionpraktijken van de CIA, vervolgens de financiele crisis, nu ook nog de meest recente film van James Bond: Quantum of Solace (zie trailer: http://www.007.com/). Deze laatste Bondfilm blijkt prima te passen bij deze reeks teleurstellingen en (morele) faillissementen. James Bond films zijn altijd een soort afspiegeling van de internationale verhoudingen, technologische ontwikkelingen, en maatschappelijke sentimenten. Dat alles verpakt tot entertainment; met James Bond als ongenaakbare held, met een zekere stijl, en daarbij omringd door allerlei luxe en door wegwerpvrouwen. Tot eind jaren tachtig speelden de James Bond avonturen zich veelal af tegen de achtergrond van de Koude Oorlog, met kwaardaardige communisten in de hoofdrol die de wereld dreigden te vernietigen. Later trok James Bond vooral ten strijde tegen de georganiseerde misdaad. Dat is ook nu weer het geval, met Daniel Craig voor de tweede keer als James Bond in de hoofdrol. Met Casino Royale - de eerste film met Daniel Graig (2006) - is de hele serie van Ian Fleming opnieuw gestart, maar dan met meer dan een nieuw sausje. De films zijn harder, met meer bloed, James Bond is cynischer, meedogenloos en maakt ook nog fouten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige