Een jaar geleden verscheen het korte, maar indrukwekkende politieke pamflet Indignez vous! (NL) van de 93-jarige Franse filosoof en verzetsheld Stéphane Hessel. In het boekje haalt hij fel uit naar onder meer de sociale ongelijkheid in Frankrijk en roept hij jongeren op hun onverschilligheid te laten varen en in plaats daarvan verontwaardigd te zijn. Zijn streven: meer rechtvaardigheid en meer vrijheid. Het flinterdunne boekje sloot naadloos aan bij de tijdsgeest, en hoewel het aanvankelijk voor een kleine groep binnen de Franse markt geschreven was, werd het razendsnel populair in vele Europese landen.
De Israëlische mash-up kunstenaar Kutiman heeft een fraaie compilatie gemaakt over democratie anno 2011. Ik denk dat hij goed het sentiment van nu weet te vatten. Of is het stemmingmakerij?
Via Open Culture.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Your must-read of the day from one of the most important sociologists of social movements:
“Neoliberalism is a political doctrine that brings with it a minimalist vision of the public and democracy, as Colin Crouch demonstrates so well in his Post-Democracy. It envisages the reduction of political intervention to correcting the market (with consequent liberalisation, privatisation and deregulation), an elitist concept of citizen participation (electoral only, and therefore occasional and potentially distorted) and an increased influence of lobbies and powerful interests.
The evident crisis in this liberal concept and practice of democracy is however accompanied by the (re)emergence of diverse concepts and practices of democracy, elaborated and practiced, among others, by social movements. In today’s Europe, they are opposing a neoliberal solution to the financial crisis, accused of further depressing consumption and thereby quashing any prospect for growth – whether sustainable or not.
Austerity measures in Iceland, Ireland, Greece, Portugal and Spain have been met with long-lasting mass protests, which partly took the more traditional form of general strikes and trade union demonstrations, contesting the drastic cuts to social and labour rights.
But another type of protest has also emerged, not opposed to the former, but certainly different and more directly concerned with democracy: the criticism to democracy as it is now, and the elaboration of possible alternatives. “Democracia real ya!” was the main slogan of the Spanish indignados protesters that occupied the Placa del Sol in Madrid, the Placa de Catalunya in Barcelona and hundreds of squares in the rest of the country from 15 May 2011, calling for different social and economic policies and indeed greater citizen participation in their formulation and implementation. Before such a mobilisation in Spain, at the end of 2008 and start of 2009, self-convened citizens in Iceland had demanded the resignation of the government and its delegates in the Central Bank and in the financial authority. In Portugal, a demonstration arranged via facebook in March 2011 brought more than 200,000 young people to the streets. The indignados protests, in turn, inspired similar mobilisations in Greece, where opposition to austerity measures had already been expressed in occasionally violent forms.”
Het is met de nodige aarzeling dat ik eindelijk wat schrijf over de golf van betogingen in Israel voor een meer sociale politiek die de naam J14 heeft gekregen naar het begin ervan op 14 juli. De oorsprong was een protest tegen de onbetaalbaarheid van woningen, zowel huur als koop, die het met name voor jongeren en mensen in lagere inkomensgroepen onmogelijk maakt iets behoorlijk te vinden, tenzij in de zwaar gesubsidieerde nederzettingen (waarover zo dadelijk meer).
Het begon met een tentenkamp op de deftige Rothschild Boulevard in Tel Aviv (de foto onder), maar is nu zo’n vijf weken aan de gang en uitgebreid tot een strijd voor een socialer beleid – meer werkgelegenheid, hogere lonen, lagere kosten van levensonderhoud, betere sociale voorzieningen. Honderdduizenden nemen eraan deel, en het protest is intussen ook uitgebreid naar een veel groter aantal steden, getuige onder meer de foto boven dit stukje van de betoging op zaterdag 13 augustus in Beër Sheva.
Het is opmerkelijk zo’n protest in een land dat ooit de naam had socialistisch en egalitair te zijn, met zijn kibbutzim, politieke hegemonie van de Arbeiderspartij en machtige vakbeweging (Histadrut) die zowel de werknemers vertegenwoordigde als de grootste werkgever was van het land.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
[qvdd]
onverantwoordelijkheid, egoïsme, kinderen zonder vaders, scholen zonder discipline, beloning zonder inspanning en rechten zonder verantwoordelijkheden.
De Britse premier David Cameron weet hoe het komt dat er afgelopen week rellen zijn uitgebroken in diverse steden. Het ligt in ieder geval niet aan de overheid.
In ander nieuws: Onderzoekers koppelen sociale onrust aan bezuinigingen in de periode 1919-2009.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.