Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit zomerseizoen verschijnt de Panzerfaust serie Afslag Apostolov ook op Sargasso. Handig voor wie er de komende weken op uit wil!
Na Dronten en Helmond te hebben bezocht begon ik toch twijfels te krijgen over de groeikern buiten de randstad. Waren deze groeikernen niet een brug te ver? Had ik bij Nieuwegein moeten stoppen? Achteraf gelul natuurlijk, na Nieuwegein dacht ik dat het toch niet erger kon, maar wat had ik het mis. Na Helmond en daarmee Brabant vaarwel te hebben gezegd besloot ik het Grote en Trotse gewest Gelderland te bezoeken met als eerste halte: Wijchen. Deze groeikern net buiten Nijmegen heeft in demografisch opzicht alles in zich om een volwaardige kuttige groeikern te zijn, toch maar even een kijkje nemen.
Wijchen Grand Central Station
Wijchen, spreek uit: “Wieguh“. Uit de kluiten gewassen dorp van bijna 40.000 inwoners ten westen van Nijmegen. Bij binnenkomst wordt meteen duidelijk dat dit een groeikern is, de natuurlijke organische groeistructuur ontbreekt en de indeling in wijken is op een planologisch zeer eenvoudige manier uitgevoerd. De verschillende delen van Wijchen hebben een naam (Saltshof, Aalsburg, Blauwe Hof) dan een straatnummer en uiteindelijk een huisnummer. Een adres als Saltshof 1518 slaat dus op ‘stadsdeel’ Saltshof, straat 15 en huis nummer 18. De romantische uitspattingen van straatnamen zoals in Almere zijn hier enkel alfanumeriek. Waarschijnlijk is dit de reden waarom Wijchen niet bepaald uitnodigt om poëzie over te schrijven, immers dichters zijn vaak alfa’s en tsja die houden niet van getallen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“It is my hypothesis that a society will more easily reap the benefits of immigration, and overcome the challenges, if immigration policy focuses on the reconstruction of ethnic identities, reducing their social salience without eliminating their personal importance. In particular, it seems important to encourage permeable, syncretic, ‘hyphenated’ identities; identities that enable previously separate ethnic groups to see themselves, in part, as members of a shared group with a shared identity.”
Eddy van Hijum: Kamerlid van het Christen Democratisch Appèl (CDA) vindt het prima dat mensen met zingeving bezig zijn. ‘Maar we hoeven dit niet te subsidiëren. Deze zweverige trajecten dragen niet bij aan het vinden van werk.’ (Volkskrant)
De emoties in de Kamer en de samenleving lopen hoog op nu blijkt dat het UWV reïntegratietrajecten subsidieert waarbij werkzoekenden tarotkaarten leggen om hun strategie op de arbeidsmarkt te bepalen. De Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) noemt het bureau Avatar dat deze cursussen geeft zelfs sektarisch. Het CDA dat spreekt over ‘zweverigheid’ en de SGP die het woord ‘sektarisch’ in de mond neemt… dat is ergens ook wel weer grappig, niet waar?
Een prachtige foto genomen in het Iraanse Abyaneh. Als u op de bovenstaande uitsnede klikt ziet u het volledige beeld waarin een man probeert te voorkomen dat de vrouw gefotografeerd wordt, een jongen op de achtergrond speelt eenzelfde rol. Toch liet de fotograaf Hamed Saber zich niet verjagen toen hij zag dat ze subtiel gebaarde dat ze wél op de foto wilde. De machtsverhoudingen in het Midden-Oosten in een notedop?
Het maakt mij niet uit welke kleur, Marth, als ik maar mag vrijen met wie ik wil.
Daarom moeten we een einde maken aan de anti-pedofielen, welke kleur ze ook zijn.
Er is onder die drie miljoen buitenlanders geen enkele voorstander van de pedofielen of van vrije kinderseks. Waarom zou ik dan voor ook maar één van hen zijn?
Aldus een anonieme pedoseksueel (DNH) op een pedonieuwssite. Dit naar aanleiding van het bericht dat de leider van de opgeheven Nationale Alliantie was opgepakt wegens discriminatie. Waarbij hij ook nog eens kinderporno bleek te bezitten.
Dit in het kader van de vijand van mijn vijand is mijn vriend. Maar hiermee wordt wel intolerantie ingezet om een andere intolerantie te bestrijden. Maar die vijand van jouw vijand is dan wel weer intolerant naar jouw geaardheid, ook al blijkt de leider een dubbelrol gespeeld te hebben.
Ik zou ook rare dingen gaan roepen. Maar het blijft diep triest.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.