Sargasso crowd sourcing | Straling @ Fukushima

We willen graag een beroep doen op onze reaguurders. Tijdens het speuren naar informatie over de situatie rondom de kerncentrale Fukushima I komen we namelijk wat gegevens tegen die we niet goed vatten. Bij de centrale blijken diverse realtime metingen gedaan te worden. Deze metingen geven bijvoorbeeld aan dat op de grens van het terrein nu iets van 30 nGy/h gemeten wordt (nanoGray per uur. Een Gray is ongeveer een Sievert). Maar metingen in de omgeving (vertaling) geven waarden van 300 tot 1000 nGy/h. Dat lijkt niet met elkaar in overeenstemming. Daarnaast meet men de waarden bij de reactoren in cps (wat betekent dit in dit geval?) en in het water in cpm. Roept u maar!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Toelichting: Wat is milliSievert?

De situatie rond de Fukushima kernreactoren in Japan is nu zodanig dat er sprake is van gevaarlijke straling. Dit wordt uitgedrukt in milliSievert per uur. En dat zou nu in de directe omgeving van een van de reactors op 400 liggen. Maar wat betekent dat precies?
Daarom even wat context. Sievert is een eenheid om uitdrukking te geven aan de hoeveelheid effectieve straling geabsorbeerd door een lichaam.
Straling is een natuurlijk gegeven. En zo is het dus dat een mens op jaarbasis ongeveer 2,5 milliSievert (mSv) ontvangt.
Maar wat is dan het schadelijke effect van die 400 mSv per uur? Dan geeft dit rijtje wat context:
– 1 Sv – tijdelijke afname van de witte bloedcellen en tijdelijke onvruchtbaarheid bij de man
– 3 Sv – ernstige stralingsziekten en blijvende steriliteit bij de vrouw
– 10 Sv – sterfte binnen een maand
– 50 Sv – sterfte binnen een paar uur

Vrij vertaald, 24 uur bij 400mSv levert je bijna 10Sv op en ben je dus zo goed als dood. (Dit is nu alleen relevant voor personeel op het terrein van de centrale)

Nog een klein stukje context: Voor radiologisch laboranten is 100mSv in 5 jaar acceptabel. Maar 100mSv in 1 jaar betekent al verhoogd risico op kanker.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.