Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Betancourt versus Uribe, USA versus La France
President Alvaro Uribe is een populair mens in Colombia. Uribe is een 56-jarige jurist uit Medellin die zich politiek profileert als rechtsgeoriënteerde hardliner. Hij is een vriend van de Verenigde Staten en een vijand van de Farc. Waar zijn voorgangers soms kozen voor minder effectieve strategieën lukte het Uribe (met Amerikaanse steun) de Farc het bos in te sturen. Dit jaar werd het jaar van de oogst: twee rebellenleiders sneuvelden, Farc-oprichter Tirofijo overleed op natuurlijke wijze en de in gevangenschap tot icoon uitgegroeide Ingrid Betancourt werd bevrijd. Uribe krijgt applaus van 91 % van de bevolking en tweederde zou op hem stemmen als er nu verkiezingen zouden zijn.
Die verkiezingen zijn echter pas gepland voor 2010 en het is nog niet zeker of Uribe dan op het stembiljet vermeld staat. De Colombiaanse grondwet stelt namelijk dat een president slechts eenmalig herkozen mag worden en Uribe is sinds zijn herverkiezing in 2006 bezig aan zijn tweede termijn. Om die tweede termijn te halen was overigens een grondwetswijziging nodig en het hoeft dan ook niet te verbazen dat de aanhangers van de president nogmaals de constitutie willen aanpassen.
Intussen is er echter een nieuwe, populaire speler op het bord geplaatst. Toen Ingrid Betancourt in 2002 ontvoerd werd was ze campagne aan het voeren voor het presidentschap dat uiteindelijk naar Uribe ging. Betancourt leidde haar eigen linkse partij, de Partido Verde Oxigeno, die echter weinig publieke steun kreeg. Betancourt joeg nogal wat Colombianen tegen zich in het harnas, bijvoorbeeld door het congres uit te maken voor een ‘rattennest’. Wat een campagne niet bewerkstelligde, deed een onvrijwillig verblijf in de jungle: Betancourt is populair geworden, grenzeloos geliefd. De Chileense presidente ziet in haar een Nobelprijswinnares en de Franse president Sarkozy kan niet wachten om de Legion d’Honneur op haar borst(en) te spelden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Quote van de Dag: Kapitalisme
“Het idee dat de absolute macht van de markt niet mag worden ingeperkt door enige regel, of door politieke inmenging, was waanzin. Het idee dat de markt altijd gelijk heeft was een waanzinnig idee.”
Aldus president Sarkozy van Frankrijk, die vindt dat de manier waarop het wereldwijde kapitalisme werkt, grondig tegen het licht moet worden gehouden. Hangen de liberalen en markt-adepten in de touwen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.