Cyprus: nu of nooit

Verdeeldheid alom in Europa. Op Cyprus is de kans op hereniging van Turken en Grieken groter dan ooit. In Zwitserland onderhandelen de Grieks-Cypriotische leider Nicos Anastasiades en zijn Turkse collega Mustafa Akinci onder leiding van VN-ambassadeur Espen Barth Eide over een vredesregeling. Het eiland is sinds 1974 verdeeld in een Grieks en een Turks deel. Het Turkse Noord-Cyprus heeft zich onafhankelijk verklaard, maar het wordt alleen erkend door Turkije dat een legermacht van 35.000 soldaten op het eiland heeft gestationeerd. Het Britse leger heeft er ook nog bases op grondgebied dat nog steeds toebehoort aan het United Kingdom. Sinds 2004 is Cyprus lid van de Europese Unie. Tot nu toe geldt de Europese wet alleen op het Griekse deel, waar inmiddels ook de euro is ingevoerd. Ondanks de complexe situatie op het eiland is er nu toch een kans dat er een einde gemaakt kan worden aan de verdeeldheid. Anastasiades en Akinci hebben in principe overeenstemming bereikt over een federatief verband van een Griekse en een Turkse zone op het eiland. Onder toezicht van de VN worden nu in Zwitserland de details uitgewerkt. Turkije, Griekenland en het Verenigd Koninkrijk schuiven aan bij het overleg, met name voor het lastigste deel: de noodzakelijke garanties voor veiligheid en defensie.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: 7th Army Training Command (cc)

Soldaten naar de oostgrens

ELDERS - Ontspanning in de relaties tussen het westen en Rusland is ver weg.

De NAVO heeft deze week besloten een enorme troepenmacht te stationeren aan de grenzen met Rusland. Canada neemt de leiding in Letland met 400 soldaten, aangevuld met troepen uit Italië, Albanië, Polen en Slovenië. In Litouwen krijgt Duitsland de leiding met 600 soldaten. Zij krijgen hulp uit België, Luxemburg, Nederland, Frankrijk, Kroatië en Noorwegen. Het Verenigd Koninkrijk gaat voorop in Estland met 800 soldaten. De Verenigde Staten sturen 900 man naar Polen.

In Roemenië komt een ‘Zwarte Zee’- brigade met 5000 soldaten uit een groot aantal landen, waaronder ook Nederland. Roemenië haalde eerder dit jaar de woede van Rusland op de hals toen het besloot een Amerikaans anti-raketsysteem op zijn grondgebied toe te laten. Een paar jaar geleden had president Obama daar tot tevredenheid van Poetin nog van afgezien.

Noorwegen gaat een paar honderd man huisvesten op de militaire basis Vaernes, in het midden van het land. Het is voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog dat het land vreemde soldaten permanent toelaat op het eigen grondgebied. De laatste keer dat buitenlandse soldaten in het land gelegerd waren was toen het Russische Rode Leger tegen de Duitsers streed.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Verhaal | Pieter Waterdrinker

Voor de podcast Het Verhaal praat Monique Huijdink met schrijvers over hun boek, in deze aflevering met Pieter Waterdrinker over zijn inmiddels tiende boek Poubelle, een urgente roman die de dilemma’s van deze tijd blootlegt.

Waterdrinker schildert in deze roman een ontluisterend portret van het zwalkende en verwende Europa en de hedendaagse condition humaine.

Deze podcast is ook te beluisteren via iTunes en Stitcher.

Waterdrinker werd voor verschillende literaire prijzen genomineerd onder meer voor de Libris Literatuurprijs voor zijn boek Lenins Balsem en zijn werk is vertaald in het Engels, Duits en Russisch.

Hij woont afwisselend in Moskou en Sint-Petersburg en is naast schrijver ook freelance correspondent Rusland voor onder meer de Telegraaf.

Monique Huijdink is tekstschrijver. Ze heeft tevens een thriller op haar naam staan over de intriges achter de schermen van de Tour de France.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Rusland zit in serieuze geldproblemen

Vorig jaar kromp Ruslands bruto nationaal product met 3.7%, de koopkracht met 10%.

Het Kremlin doet net alsof er niks aan de hand is, maar haalt haar geld uit haar reservefondsen om de gaten in de begroting af te dekken, en die fondsen slinken rap.

Had ze in september 2014 nog $91.7 miljard achter de hand, twee jaar later is daar nog slechts $32.2 miljard van over. De verwachting is dat dit bedrag eind dit jaar gehalveerd zal zijn, stelt Sijbren de Jong.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Andermans leed

Vrienden van mij zijn onlangs in Sint-Petersburg geweest. Hadden zij daarover vooraf in overleg moeten treden met de nabestaanden van MH-17? Die vraag borrelde in me op toen ik vanochtend in de krant las dat sommige nabestaanden de KNVB verweten zich stil te houden over de kwalificatierondes voor het WK in Rusland (waar we vermoedelijk niet eens heengaan, gezien de spelprestaties). Dat zou niet goed zijn voor hun rouwverwerking.

Nu is het niet aan mij om andermans leed te relativeren en een WK in een maffiastaat is ook niet zo’n heel tof idee, maar hoe ver moet je de netten van je verdriet uitwerpen? Er waren ook nabestaanden die het wilden laten lopen, las ik. Niet om de KNVB te ontzien, maar zichzelf.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du jour | Hiroshimas and Nagasakis everywhere

Americans voting for a president on Nov. 8 must realize that they are voting for peace on Planet Earth if they vote for Trump. But if they vote for Hillary it’s war. It will be a short movie. There will be Hiroshimas and Nagasakis everywhere.

Aldus Vladimir Zhirinovsky, een niet al te serieuze, maar niettemin betrouwbare (“widely viewed as a faithful servant of Kremlin policy, sometimes used to float radical opinions to test public reaction”) spreekbuis van het Kremlin.

Wapenstilstand in Syrië?

De VS en Rusland hebben afspraken gemaakt over een gedeeltelijke wapenstilstand in Syrië in combinatie met een gezamenlijk (lucht)offensief tegen onder meer IS en Jabhat Fateh al-Sham (voorheen: Jabhat al-Nusra):

The plan will begin with a “cessation of hostilities” from sunset on Monday. Syrian forces will end combat missions in specified opposition-held areas.

Russia and the US will then establish a joint centre to combat jihadist groups, including so-called Islamic State (IS). […]

The accord also provides for humanitarian access.

“The cessation of hostilities requires access to all besieged and hard-to-reach areas, including Aleppo,” Mr Kerry said.

Quote du Jour | De NAVO is aan het verliezen

Als er al zoiets zou bestaan als oorlog in het cyberdomein, dan is de Navo aan het verliezen tegen Rusland. Men is niet eens bereid om over het probleem te praten.

Trouw interviewt Thomas Rid, onderzoeker naar digitale veiligheid aan King’s College Londen, over Russische strategische hacks, en over het totale onvermogen van de NAVO daar adequaat op te reageren.

Hij noemt het recente besluit van de NAVO om de hacks als oorlogsdaad te beschouwen belachelijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende