Wie vertrouwt de journalist nog? (4)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Henk Blanken, adjunct-hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden. Het verscheen eerder op zijn eigen blog. Lees ook deel 1, deel 2 en deel 3. Als argwaan de culturele norm is, hoe gaat vertrouwen in de pers dan nog een rol spelen? Ik geloof dat mediaconsumenten op enig moment weer keuzes zullen gaan maken die ten dele gebaseerd zijn op de zekerheid ? meer dan de sceptische aanname ? dat informatie klopt en opinies gezag hebben. Maar bovenal denk ik dat eerst nog een andere behoefte zal ontstaan: niets willen missen. Onmogelijk kunnen we al het nieuws volgen. De Google-generatie vertrouwt er niet op dat de klassieke journalistiek de juiste selectie maakt ? ze hebben er althans geen geld voor over. Jongeren vertrouwen op hun netwerk, waarop ze vrijwel doorlopend mobiel zijn aangesloten. En ze weten dat ?breaking news? door oude en nieuwe media zo massaal wordt opgepikt dat ze het hoe dan ook meekrijgen (?Als het belangrijk genoeg is, vindt het mij wel?).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kerstgedachten van Dr. Mallebrootje

“Het was een tegenvallend jaar,” peinsde Dr. Mallebrootje, uitvinder van de mobiele telefoon zonder irritante ringtones, terwijl hij staarde naar zijn vervormde reflectie in de laatste kerstbal die hij in de boom hing.
In alles was hij beter geweest dan zijn vader, de beroemde Drs. Mallebrootje, uitvinder van het praten zonder iets te zeggen, die vorig jaar te vroeg heen ging. De heuse doctorstitel, gehaald in Hardewijk, was daar het meest evidente bewijs van. Dus had hij ook wel verwacht het beter te zullen doen in de politiek. Zijn vader haalde dan wel vaak de publiciteit, maar veel resultaten kon hij niet binnenslepen. Dat kwam waarschijnlijk ook doordat hij toch te vaak afgeleid was door dat jonge ding uit de achterban. Wat heet, zeg maar gerust volledig in beslag genomen. De achterban moest eens weten wat er met dat jonge ding allemaal gebeurde. Gelukkig had hij die genen niet mee gekregen. Hoewel, een aantal mede Tweede Kamerleden deden zijn fantasie toch wel menigmaal op hol slaan. Maar hij wist dat het in deze tijd geen pas geeft dat soort uitspattingen toe te laten. Voor je het weet, twitterde er iemand over en lag het op straat.

Nee, serieus werk ging hij van de politiek maken. Maar zijn eerste jaar bracht toch niet wat hij gehoopt had. Schier onmogelijk ook, met alle competitie op dit moment. Hij kon bijvoorbeeld niet tippen aan het enorme aantal ingediende moties waar nooit voor gestemd werd van de PVV. En het tempo van kamervragen stellen van die schone dame Thieme zou hij ook nooit halen zonder een bijzonder fixatie. Met al zijn serieuze inzet had hij slechts twee wetsvoorstellen geproduceerd. Zulke schitterende stukken proza met een perfect bij het probleemgebied passende en in balans zijnde hoeveelheid maatregelen dat de tranen hem nu weer in de ogen schoten. Maar het werd niet begrepen. Sterker nog, hij vermoede dat het niet eens gelezen werd. Alles met meer dan 10 regels tekst was teveel voor de huidige generatie parlementariërs. Als het niet in één sms-bericht paste, dan kon het niet goed zijn.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.