rock Archives - Pagina 9 van 9

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Skyclad; een band met een boodschap

1 februari 2008 , 14:34 , door Abhorsen

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Skyclad (Persfoto/last.fm) In 1990 richten Martin Walkyier (ex Sabbat) en Steve Ramsey (ex Satan/ex Pariah) de band Skyclad (ritueel naakt) op. Een band die later niet alleen bekend zal worden vanwege het uitvinden van een nieuw muziekgenre; de folk metal, maar ook vanwege de meesterlijke, maatschappij kritische teksten van vocalist Walkyier. Vanaf het eerste album is het duidelijk dat de band een serieuze boodschap heeft. Ver voordat de film an inconvenient truth bekend wordt bij het grote publiek staan de teksten van Skyclad al bol van de waarschuwingen over het milieu. Een boodschap die zich op latere albums verder uitbreidt met aanklachten richting geloof, politici, kapitalisme en fascisme. De liedjes gaan echter ook meer en meer de menselijke kant van verdriet tonen; liefdesverdriet en depressie. Alles meesterlijk verpakt in een catchy “folk metal” jasje en ijzersterke teksten vol woordgrapjes.

(If I Die Laughing, It’ll Be an Act of God / Oui Avant-Garde a Chance)

Irrelevant microbes with colour TVs
You say, ‘Why waste concern on the rivers and trees.
They belong to mankind to exploit as we please?’
Face up to the fact that mankind’s a disease
Irrelevant microbes with colour TVs.
– Our Dying Island

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Reverend and the Makers; rock-evangelie

28 december 2007 , 13:35 , door Abhorsen

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Logo Reverend and the Makers (Bron: officiele website) Er zijn twee dingen die mij tegenwoordig weer vertrouwen geven in populaire muziek. Het eersteis dat de singer-songwriter weer gewaardeerd wordt, het tweede dat gitaarbandjes weer uitermate populair zijn!

Van dat laatste profiteert de band die ik deze week wil uitlichten, Reverend and the Makers, zeker. Dat naast het feit dat bandleider Jon “Reverend” McClure sterke banden heeft met de Arctic Monkeys. Maar ook zonder deze “sterconnectie” en dat de muziekgoden gitaarbandjes op dit moment gunstig zijn gezind kan Reverend and the Makers op eigen benen staan. Vrolijke uptempo, zeer Britse, rock, heerlijk om het jaar mee uit te gaan.

(Heavyweight Champion of the World)
Genesis

Reverend and the Makers is het geesteskind van Jon McClure. De band is zozeer met hem verweven dat het soms moeilijk is om nog over een band te spreken. Men kan beter spreken over ‘McClure en vrienden’. Hij is dan ook de “Reverend”, en de overige bandleden ’the Makers’. De band is opgericht in 2005 nadat McClure met verschillende andere bandjes (Judan Suki en 1984) gematigd succes wist te bereiken. Naar eigen zeggen (volgens Wikipedia) waren deze bandjes, waar in het geval van Judan Suki ook andere huidige Reverend and the Makers-leden in speelde, nooit serieus bedoeld. Deze band moest hier echter verandering in brengen. Muziek die hoogstaand genoeg was om niet alleen een platendeal te kunnen sluiten, maar ook in de hitlijsten terecht te komen. Iets waar hij in beide opzichten in geslaagd lijkt te zijn, want op dit moment is Reverend and the Makers zeker de beste en meest bekende nieuwkomer in het Brit pop genre.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Mark Lanegan; whiskey and cigarettes

7 december 2007 , 12:59 , door Abhorsen

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Wat hebben de bands Queens of the Stone Age, Screaming Trees, Soulsavers, The Twilight Singers en artiesten als PJ Harvey, Kurt Cobain (Nirvana) en Isobel Campbell (Belle & Sebastian) allemaal met elkaar gemeen? De titel van deze spotlight-aflevering verraadt het eigenlijk al: Mark Lanegan. Begonnen als zanger bij de te weinig geprezen grunge outfit Screaming Trees, heeft Lanegan zich door de jaren heen ontpopt als muzikale duizendpoot. Zowel als gastzanger en solo bewijst hij keer op keer dat hij behoort tot een hele selecte groep, de absolute top van de hedendaagse rock!

(‘Driving Death Valley Blues’ / album ‘Bubblegum’)

Mark Lanegans stem begon al redelijk ruw, maar is door de jaren heen steeds meer richting brulboei Tom Waits gegaan. Waar Tom Waits zijn stem volledig is kwijt geraakt en echt een -zij het geweldige- brulboei is geworden is Lanegan’s stem donker, diep en vol met warmte. De naar waarschijnlijkheid grote hoeveelheden whiskey en kettingroken heeft zijn stem eigenlijk alleen maar goed gedaan.

Screaming Trees
“Drag me far enough to know
I`m blind every mile that you burn
There`s a rider that`s fallen and
It`s clear theres no time to return”

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Farhad Mehrad; de gevallen legende

23 november 2007 , 13:03 , door Abhorsen

Elke vrijdag laat GeenCommentaar haar licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Farhad (Foto: last.fm) De in 2002 overleden Farhad Mehrad (simpelweg bekend als Farhad) was een van de meest bekende zangers uit Iran. Voordat de revolutie Iran tot een totalitaire moslimstaat omtoverde was er een bloeiende pop- en rockcultuur in het toen zeer westerse Iran. In deze tijd rees de ster van Farhad snel. De gewone jongen die een legendarische naam werd, om na de revolutie keihard op de grond te pletter te slaan.

Farhad begon te zingen toen hij drie jaar oud was en had op jonge leeftijd een ongekende passie voor muziek. Zijn ouders moedigden hem aan door een cello voor hem te kopen. Helaas ging het snel mis: de jonge Farhad brak het instrument en volgens de folklore die hem inmiddels omringt was hij hierdoor zo overstuur dat hij de muziek afzwoor.

“the instrument broke into pieces, so did my soul”.

Het begin en de muzikale zwerftocht

Pas na zijn tegenvallende studie chemie pakte Farhad de draad weer op die hij als kind had laten vallen. In zijn tienerjaren had hij een passie voor talen ontwikkeld. Zijn kennis van de Engelse taal bezorgde hem zijn eerste positie als zanger in een band die Armeense muziek speelde. De band werd vooral bekend door zijn vele optredens voor de Iranian Oil Company Club, toen een grote organisatie met veel niet-Iraanse werknemers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Jonathan Coulton; internerd rockheld

8 november 2007 , 11:02 , door Abhorsen

Jonathan Coulton (Foto: Dale May - jonathancoulton.com) In 2005 besloot Jonathan Coulton zijn baan als programmeur op te zeggen en zich volledig op het maken van muziek te storten. Hij schrijft folknummers over robotlegers, programmeren, verliefde supervillians en andere zogenaamde “geek topics”. Niet iets waarvan je denkt dat er droog brood mee te verdienen is. Niets is minder waar echter, inmiddels verdient hij zijn geld met zijn muziek. Recent kwam hij weer in de publiciteit door het schrijven van de credits muziek voor, wat door velen de game van 2007 wordt genoemd, Portal (credits).

Coulton wist het Internet te gebruiken om zonder platenmaatschappij toch van muziek zijn werk te maken. Om opgemerkt te worden gaf hij van 2005 tot 2006 elke week een gratis nummer weg via zijn podcast. Hij werd opgemerkt door onder anderen zijn folk cover van Sir Mix-a-Lot’s “Baby Got Back” en “Code Monkey” dat verhaalt over het dagelijkse leven van een programmeur. Deze laatste werd door slashdot opgemerkt en is gebruikt in de animatieserie Code Monkeys.

Humor maar geen parodie
Veel van zijn nummers zitten vol met gortdroge humor. Toch is hij niet te vergelijken met artiesten zoals Weird Al Yankovic of Richard Cheese. Coulton onderscheid zich niet alleen door het schrijven van zijn eigen nummers, maar ook door de hoge kwaliteit van zowel muziek als tekst. Van upbeat folk-rock tot melancholische “man met de gitaar”-muziek, Coulton weet precies hoe het moet. Ook als de humor in de teksten je niet aanspreekt blijven de nummers prettig in het oor klinken. Maar natuurlijk heeft hij ook een paar missers. De cover van Leonard Cohen’s “Famous Blue Raincoat” is in mijn ogen oren teleurstellend. Misschien dat hij de lat daar net iets te hoog legde?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.