Opvallende ontwikkelingen deze week in de blogosfeer in de VS. Twee zeer bekende en populaire conservatieve bloggers nemen openlijk afstand van het huidige "rechts" in de VS. Als eerste stapte Charles Johnson van Little Green Footballs uit. Hij is onder andere bekend van Rathergate. Hij vatte de redenen van zijn vertrek samen in een top 10 van pijnpunten. Hier punt 4: "4. Support for anti-science bad craziness (see: creationism, climate change denialism, Sarah Palin, Michele Bachmann, James Inhofe, etc.)" Om vervolgens af te sluiten met: "And much, much more. The American right wing has gone off the rails, into the bushes, and off the cliff. I won’t be going over the cliff with them." Duidelijke taal. De volgende die vertrok was eergisteren Andrew Sullivan van the Atlantic / The Daily Dish.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat het politieke landschap in de Verenigde Staten behoorlijk gepolariseerd is (en wordt) zal niemand zijn ontgaan. Deze diagram van Information is Beautiful geeft prachtig weer hoe de ideologische scheidslijnen dikwijls worden uitgelegd: alsof de politieke keuze er één is tussen links en rechts; tussen socialisme en conservatisme; tussen Democraten en Republikeinen. Vanzelfsprekend is dat een simplificering die de Amerikaanse politiek weinig goed doet echter het is wel degelijk interessant om eens na te gaan hoe dit zwart-witdenken wordt doorgetrokken om niet alleen politieke maar ook maatschappelijke vraagstukken te benaderen.
Links heet in de Verenigde Staten liberaal en streeft naar een rechtvaardige maatschappij waarbij de economie moet worden gereguleerd en het belang van het collectief voorop staat. Rechts daarentegen hangt een meer traditionele interpretatie van het liberalisme aan en houdt persoonlijke vrijheid en een kleine overheid hoog in het vaandel. In de praktijk komt dit erop neer dat links opkomt voor werknemers en met name de stedelijke middenklasse aanspreekt terwijl rechts de werkgevers verdedigt en haar aanhang voornamelijk onder de maatschappelijke bovenlaag en op het platteland vindt.
De ideologische tweespalt omhelst echter meer dan puur economische en politieke zaken. Waar links geassocieerd wordt met openheid, tolerantie, pacifisme en wellicht enige naïviteit zou rechts meedogenloos zijn, nationalistisch, oorlogszuchtig en te veel waarde hechten aan godsdienstige normen. Deze eigenschappen vertegenwoordigen de extremen van de Democratische en de Republikeinse Partij: de hippies en de evangelische zeloten.
“When it comes to health insurance reform, Republicans are indeed the ‘party of no’. But when it comes to protecting the health insurance industry, with its practice of denying Americans health care, raising premiums on the middle class and bankrupting families, the Republican Party is definitely the ‘party of yes’.”
Een woordvoerder van Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, deelt een plaagstootje uit. Republikeinen beginnen hem echt te knijpen nu de Democraten momentum krijgen. De tussentijdse verkiezingen van 2010 (Senaat en Huis van Afgevaradigden) zijn in aantocht en de Republikeinen zijn de ‘partij van nee’. Hun campagne heeft nog weinig samenhang en de centrale boodschap is dat ze tegen Obama en zijn plannen zijn. Maar wat als Obama’s plannen tegen die tijd succesvol zijn?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wat luidop rechts sowieso al heeft, daar heeft de Amerikaanse versie al helemaal patent op: de Pathetiek. En wie is de Koningin van de Kakel? Juist: Sarah Palin. Omdat er een nieuw boek dient gepromoot, en ze klaargehouden wordt om … ja, om wat eigenlijk?, gaat ze op tournee en spreekt ze mensen toe.
Staaltje Sarathorica: “What may they feel about an elderly person who doesn’t have a whole lot of productive years left? In order to save government money, government health care has to be rationed… [so] than this elderly person that perhaps could be seen as costing taxpayers to pay for a non-productive life? Do you think our elderly will be first in line for limited health care?”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Opvallend is dat de kroonprins – die in het leger de rang van generaal bekleedt en op zijn uniform talloze militaire onderscheidingen draagt – niet deelnam aan de eerste hulpacties. Net als de rest van het gezelschap dook Willem Alexander weg op de open bus en maakte dat hij wegkwam. Als Welingelichte kringen goed is geïnformeerd, is het strafbaar om je snel uit de voeten te maken als mensen zich in levensgevaar bevinden.” (Henk Steenhuis, oud-hoofdredacteur HP/DeTijd en tegenwoordig uitbater van het blog Welingelichtekringen.nl)
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
