Komt een moslim in de tietenbar…

De Daily Mail biedt een aardig inkijkje in hoe de Britse media werken. Maajid Nawaz is een voormalig lid van Hizb ut-Tahrir die zichzelf op heeft geworpen tot dé deradicaliseringsdeskundige van Groot-Britannië. Het heeft Nawaz geen windeieren gelegd. Zijn Quilliam Foundation heeft over de jaren miljoenen ponden aan overheidsgelden ontvangen, hijzelf werd een veelgevraagd commentator op televisie en Nawaz was kandidaat-parlementslid voor de Liberal Democrats. In de Britse grachtengordel wordt hij gezien als de modelmoslim: welbespraakt, goed gesoigneerd en uitgesproken tegen moslimradicalisme. Onder moslims wordt hij echter nogal eens met argusogen bekeken. Helaas voor Nawaz had 'ie niet gerekend op de rancune van de eigenaar van de stripteaseclub die hij afgelopen juli bezocht. Die eigenaar, zelf moslim, vond Nawaz namelijk maar schijnheilig en zond beelden van de beveiligingscamera's naar een van Engelands voornaamste tabloids. Volgens Nawaz zelf stammen de beelden echter van zijn vrijgezellenavond afgelopen zomer, en is hem op geen enkel moment te kennen gegeven dat zijn gedrag buiten de orde was. Let vooral op de nauw verholen oordelen in de 'beschrijving' van de krant, waarmee men zowel conservatieven als feministen tracht te overtuigen dat Nawaz iets heel erg verwerpelijks heeft gedaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.