Twee keer een aardigheidje

Als je de Troonrede 2010 achterstevoren draait, dan hoor je de duivel lachen om het wegbezuinigen van de kinderopvang. Of was het nu het rappen van het Wilhelmus door de dochters van Willem-Alexander en Maxima? Het schijnt een grapje geweest te zijn van Jack de Vries, vlak voordat hij de kuierlatten uit het kabinet nam. Zo druk je toch nog even je stempel op de politiek in Nederland. Maar alle gekheid op een toverstokje: er viel behalve een woordgrap verder weinig lol te beleven aan de Troonrede dit jaar. Welke woordgrap? De beginletters van de eerste vijftien zinnen vormen samen WILLEM VAN NASSOV, de oude spelling van de naam van Willem van Oranje. Een 'aardigheidje' volgens de Rijksvoorlichtingsdienst. De keuzes van de regering zijn daarbij vooral ingegeven door de wens en de noodzaak het uitgavenniveau te verlagen. Het kabinet van Balkenende, deel IV, wil ons doen geloven dat de maatregelen van technische aard zijn. De Troonrede kan echter niet verbloemen dat er een flinke ruk naar conservatief-rechts wordt gemaakt: de geldkraan van de kinderopvang gaat dicht, zodat in gezinnen met tweeverdieners de kans stijgt dat een van de partners weer voor de kinderen gaat zorgen. De vrouw is weer de lul waarschijnlijk. Daarnaast wordt de gemakkelijke weg van het ambtenaartje pesten bewandeld. Als er een rechtse hobby is, dan is het wel het presenteren van snijden in eigen vlees als kadootje voor de burger. Alsof dit niet ten koste gaat van de kwaliteit van wat de overheid - onze overheid - aan onszelf levert.Tenslotte wordt alvast een voorschot genomen op het wegbezuinigen van ondersteuning van mensen naar werk. Meedoen is immers zeau PvdA! Van de beloofde terughoudendheid kun je bij het demissionaire kabinet nauwelijks iets merken. € 3,2 miljard bezuinigen betekent flink snijden in de publieke sector. Des te opvallender is de terughoudendheid bij het parlement, dat de minister-president geen enkele vraag zal stellen over zijn laatste ingediende begroting. Laten we dat ook maar beschouwen als een aardigheidje.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

McCain vs. Obama: hoezo geen debatwinnaar?

Barack Obama v. John McCain (Foto: Flickr/flyoverstate)

De Nederlandse media zijn een beetje de kluts kwijt. Dit blijkt uit de verslaggeving over de presidentsverkiezingen in Amerika. NOS is – na het NPS-debacle in Denver rond de Democratische conventie – bang dat ze als te pro-Obama wordt gezien en wijst dus McCain aan als winnaar van het debat van gisteren. Blijkbaar was de verwachting dat de senator uit Arizona grote blunders zou maken. De Volkskrant vindt het eerste Amerikaanse verkiezingsdebat tussen beide heren een gelijk spel, evenals het Algemeen Dagblad (inclusief video).

Amerikaanse kijkers lijken toch Obama het voordeel van de twijfel te geven.


Voorkeur voor Obama

Een peiling van het Amerikaanse nieuwsstation CBS onder kijkers geeft Obama de winst, evenals bij CNN. Uiteindelijk gaat het namelijk ook niet om de commentatoren, maar juist de kijkers thuis die de Amerikaanse presidentsverkiezingen gaan beslissen. Hieronder ter illustratie een fragment van FoxNews, die aan de hand van een kijkerspanel het debat na afloop analyseert. Als zelfs bij het voor Nederlandse begrippen ultrarechtse Fox de kijkers zo positief zijn over Obama, dan is het misschien de Nederlandse media die ultravoorzichtig zijn geworden om voor linkse kerk uitgescholden te worden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.