Pakken wat je pakken kan

Met een serie webcasts scherpen we in de aanloop naar het Nationaal Privacy Debat op 11 juni alvast de meningen. Onder leiding van journalist Brenno de Winter kruisen steeds enkele deskundigen de degens over een aspect van het thema privacy. In deze tweede video buigen Maurice Wessling (beleidsadviseur Consumentenbond), Jan Willem Alphenaar (kenner van social media) en Simon Hania (Director Privacy and Data Protection bij TomTom) zich over de omgang van bedrijven met persoonlijke gegevens. Ze bepleiten vooral duidelijkheid en eenvoud voor de consument. "Er zit geen goede rem op het verzamelen van data. Binnen de wettelijke kaders is het toch: je kunt pakken wat je pakken kan."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Datahygiëne en regulering

Privacy is weer hot dezer dagen. Niet zo verwonderlijk. We leven in een tijd waarin de digitale wereld (met internet als grote bubble) niet meer langs of naast ons bestaat, maar nauw in ons leven raakt verweven. Om uiting te geven aan de groeiende belangstelling houdt Webwereld op 11 juni een nationaal privacydebat. Sargasso zal daar uitgebreid aandacht aan schenken.

Ter voorbereiding publiceren we een aantal korte webcasts waarin deskundigen onder aanvoering van Brenno de Winter de staat van de privacy zullen beschouwen.In deze eerste webcast buigen zelfstandig ondernemer Wouter Hulst en publiciste Karin Spaink zich over de betekenis van privacy op internet. Hoe gaan giganten als Facebook en Google met de data van hun gebruikers om, en is de ruil van gratis diensten tegen persoonlijke gegevens wel eerlijk en transparant? Volgens Hulst kan alleen regulering de internetsector dwingen tot andere keuzes. Spaink pleit voor persoonlijke datahygiëne. De discussie start na de doorlees.

Filmpje in los venster, volledige breedte.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Meer dan 5000 databases met persoonsgegevens bij overheid

DATA - De overheid heeft meer dan 5000 databases in beheer met daarin persoonsgegevens van Nederlandse burgers. De meeste Nederlanders zitten er in enkele tientallen hooguit. Maar wie een crimineel verleden heeft, gehandicapt is, langdurig ziek, problemen heeft in het onderwijs, uitkeringstrekker is of asielzoeker en veteraan, staat er zo in meer dan honderd. Dit blijkt uit een analyse door Sargasso van de registraties van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP).

Een deel van de registraties is mogelijk verouderd en niet meer in gebruik. Daar staat tegenover dat veel elders bij de overheid bekende databases met persoonsgegevens niet geregistreerd staan bij het CBP.

Vorig jaar startten we een speurtocht om overzicht te krijgen op het aantal persoondatabases bij de overheid. Het bleek een schier onmogelijke klus te zijn. Maar toen we onze hand wisten te leggen op de registraties van het CBP ging het ineens erg hard. De lijst van meer dan 40.000 registraties is vervolgens met de hand gefilterd. Zo kwamen we op ruim 6600 registraties die samen gebruik maken van net iets meer dan 5100 unieke databases.

Bestudering van de lijst leert vervolgens dat het niet zo is dat iedereen in alle 5000 databases zit. Juist het omgekeerd blijkt het geval, als gemiddelde Nederlander zit je vaak in niet meer dan enige tientallen databases van de overheid. Echter, de volgende “labels” zorgen ervoor dat dit kan oplopen tot boven de 100: Crimineel (verleden), langdurig ziek, gehandicapt, problemen met onderwijs, uitkeringstrekker, asielzoeker en veteraan.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Ook peuters hebben recht op privacy

Ouders die een Facebookpagina aanmaken voor hun pasgeboren kind, miskennen de rechten van het kind op privacy en zouden, in wezen, strafrechtelijk vervolgd kunnen worden. Dit betoogt Paul Kirschner, hoogleraar bij het Centre for Learning Sciences and Technologies van de Open Universiteit.

Onlangs las ik bij een proefschrift de volgende stelling: “Pasgeboren kinderen van ouders met Facebook verdienen onmiddellijk een eigen Facebookpagina om zo vrienden en familie op te hoogte te houden van hun ontwikkeling”. Ik kon mijn ogen eigenlijk niet geloven, en wel om twee redenen. Ten eerste moet een stelling verdedigbaar zijn en niet zomaar een leuke uitspraak zijn. Ten tweede om ik van mening ben dat zoiets doen verwerpelijk is.

Ten eerste: Is deze stelling verdedigbaar? Mijns inziens is deze stelling alleen verdedigbaar in een aantal landen ter wereld waar Nederland gelukkig niet bij hoort. Wat is nou het geval? Nederland heeft, namelijk de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind ondertekend. Artikel 16 van deze Verklaring leest als volgt:

16.1 Geen enkel kind mag worden onderworpen aan willekeurige of onrechtmatige inmenging in zijn of haar privéleven, in zijn of haar gezinsleven, zijn of haar woning of zijn of haar correspondentie, noch aan enige onrechtmatige aantasting van zijn of haar eer en goede naam.
16.2 Het kind heeft het recht op bescherming door de wet tegen zodanige inmenging of aantasting.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende