De Franse president Sarkozy stelt voor een veel hechtere Europese defensie te smeden. Europa moet ook militair gezien haar eigen boontjes kunnen doppen. "Want hoe kan Europa onafhankelijk zijn, hoe kan het politieke invloed hebben in de wereld, een factor voor vrede en evenwicht zijn als het niet in staat is het eigen territorium te verdedigen?", zei Sarkozy (nu.nl). Eén Europese defensie, daar valt wat voor te zeggen, de afzonderlijke landen kunnen de verdediging van hun grondgebied toch vaak niet alleen af. En hoe minder verschillende legers op het Europese continent hoe minder kans op oorlog, zoals onlangs nog in Waterloo (zie foto). Of is één Europese defensie juist een gevaar voor de wereld en zichzelf? En moet je niet eerst eenduidig buitenlands beleid voeren voordat je over een gezamelijke defensie gaat praten? We gaan europollen:
Het lijkt een stapje dichterbij te komen: u gaat betalen om te rijden.
Maar wie is u? Is dat ook u die nog nooit achter het stuur van een wagen heeft gezeten? Is dat u die een Pool is die leeft, werkt en sterft in een vrachtwagen? Is u een Belg/Nederlander, een Beneluxer, Zimbabwaan of Europeaan?
Tijd voor een polletje:[poll=96]
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.