Ierland herstelt door groene politiek

Ierland herstelt van de crisis. Een streng bezuinigingsbeleid wordt gecombineerd met milieumaatregelen. Ierland is met voorzichtig gunstige berichten begonnen aan het roulerende voorzitterschap van de Europese Unie. Volgens the Economist zal het land tegen het einde van 2013 weer op eigen benen kunnen staan. Een euroland minder in crisis, als alles goed gaat. Ierland steunt zwaar op buitenlandse bedrijven. Tegenvallers in de wereldeconomie kunnen het land alsnog de das om doen. Als Ierland er weer bovenop komt is dat een opsteker voor de Europese regeringsleiders. 'Het kan dus wel!' zullen ze de Zuid-Europeanen toeroepen.  En alle critici van de resultaten van achtereenvolgende eurotoppen zullen dat ook te horen krijgen, misschien niet van Rutte, maar toch wel van Merkel en Monti op hun verkiezingstournee. Het voorbeeld van Ierland is ook interessant voor de Europese Groenen. Om de economie van het land er weer bovenop te helpen, heeft de regering namelijk een belasting op het gebruik van fossiele brandstoffen in huizen, kantoren, auto’s en fabrieken ingevoerd. Die CO2-belasting heeft de regering in de afgelopen drie jaar drie miljard euro opgeleverd. Maar dat zal waarschijnlijk niet zoveel blijven.

Door: Foto: het parlement in Dublin [foto van de auteur]
Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Zondagsrust

OPINIE - Het voorstel om de zondagsrust uit het wetboek te schrappen is een onzalig idee. Niet omdat de christelijke minderheid er zo op gesteld is. Maar omdat het niet het algemeen belang dient.

Vrijheid is een groot goed. Dus ook de vrijheid om op zondagochtend in plaats van naar de kerk naar de Bijenkorf te kunnen gaan en zeker te weten dat die open is. Maar we kiezen er in dit land voor om op bepaalde punten de vrijheid te beperken in het algemeen belang. Zo mag je niet met alcohol op achter het stuur en mag je niet te hard rijden. En ook hebben we gezamenlijk besloten om een werkweek tot 40 uur te beperken (voor de meeste werknemers dan).

Zondagsrust hoort in het rijtje zaken die het algemeen belang dienen. De maatschappij wordt er niet socialer van als we naar een 7 dagen per week 24 uur per dag economie gaan. De mens is erg slecht in het beperken van zijn eigen korte termijn behoeftebevrediging. Daarom is het goed om een dag in de week even een pauze in te bouwen zodat andere zaken aandacht krijgen.
Dan maar wat minder economie. Dan maar wat minder vrijheid. En dan maar op zondag omdat we daar zo aan gewend zijn geraakt, niet omdat de christenen dat willen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Politiek kwartier | Bij de beesten af

COLUMN - In het Politiek Kwartier van vandaag verwondert Klokwerk zich over onze dubbele moraal ten opzichte van dieren. 

Afgelopen dinsdag is definitief besloten om vanaf 2024 het fokken van nertsen te verbieden. Bont is een luxeproduct immers, en de nerts is een wild dier, dus niet geschikt om in een kooi gehouden te worden. Zo luidt de redenering.

Vlees is kennelijk geen luxeproduct. Ook al eet u daarvan veel meer dan goed voor u is. En al die reeën en hazen en zwijnen die voor de kerst in gevangenschap gefokt zijn en de komende dagen geslacht worden, dat zijn kennelijk geen wilde dieren.

Terwijl twee zeehondencrèches bekvechten over een suïcidale walvis pinkt niemand een traan weg voor de vijf miljoen Nederlandse kippen, koeien en varkens die van kant zijn gemaakt in de vijf dagen dat onze nationale knuffelbultrug op een zandplaat lag dood te gaan. We maakten ons afgelopen jaar druk om een circus dat een olifant houdt. Het dier zou niet goed verzorgd worden en bovendien eenzaam zijn. Ondertussen liggen in Nederland honderdduizenden konijnen eenzaam in een veel te klein hok. Dat kan allemaal. Maar als we die konijnen dan weer net zo gaan behandelen als onze kippen sturen we elkaar de caviapolitie op het dak.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

De vrouwen in de Amerikaanse politiek

ACHTERGROND - Hillary Clinton stopt als minister van Buitenlandse Zaken en haar beoogde opvolger, Susan Rice, heeft de handdoek in de ring gegooid. Vrouwen speelden een hoofdrol in de Amerikaanse politiek de afgelopen week.

‘Will she or won’t she?’ is de vraag die de Amerikanen de afgelopen weken (jaren, eigenlijk) heeft bezig gehouden. Sinds Hillary Clinton heeft aangegeven dat ze niet beschikbaar is als secretary of state in Obama’s tweede termijn, gonst het in de Amerikaanse media dat ze zich klaar maakt voor een gooi naar het presidentschap in 2016. Zelf zegt ze steevast dat ze ermee stopt omdat het na twintig jaar politiek welletjes is geweest, dat ze toe is aan wat rust. Begrijpelijk, ze is inmiddels 65. Ook tegenover Barbara Walters (filmpje) blijft ze volhouden dat ze iets anders gaat doen.

Het was sowieso de week van de vrouwen in de Amerikaanse politiek. Susan Rice, vriendin en bondgenoot van Obama sinds het eerste uur, gaf aan zich terug te trekken als kandidaat voor de post die Hillary Clinton achterlaat. 

Rice is op dit moment de Amerikaanse gezant in de Verenigde Naties en zal dat ook blijven. Maar het was geen geheim dat Obama haar het liefst als zijn minister van Buitenlandse Zaken had gehad. De New York Times heeft een goede analyse over wat de twee politici aan elkaar bond. Het was niet slechts dat ze beide de eerste Afro-Amerikaanse politici op een bepaalde post waren, hun gedeelde passie voor basketbal of dat ze beide tegen de Irak-oorlog waren. Obama benijdt Rice omdat ze zegt wat ze denkt, ook als dat mogelijk niet gepast is.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Politiek Kwartier | Zoek je problemen?

COLUMN - Het wordt tijd dat politici zich niet met incidenten, maar met echte problemen gaan bezig houden.

Hebben we een Marokkanenprobleem? Welnee. Onze Geert heeft lang moeten wachten tot er eindelijk eens een Mocro betrokken was bij voetbalgeweld. Logisch dat hij er dan ook meteen bovenop zit. Maar serieus te nemen is het niet.

Hebben we dan een voetbalprobleem? Een jeugdprobleem? Een autoriteitsprobleem of een mentaliteitsprobleem?

Welnee. Laat je door media en politici niets aanpraten: We hebben eigenlijk helemaal geen probleem.

Die overleden grensrechter, dat is geen probleem, dat is een tragedie. Heel goed dat we daar met zijn allen bij stil staan. En zeker is het goed te bezinnen op de verruwing van de samenleving.

Maar geweld is helaas van alle tijden en een incident is een incident. Als er nu maandelijks een scheidsrechter in het ziekenhuis zou belanden, dán hadden we een probleem. En we hadden een probleem als niemand zich daar druk om zou maken. Maar dat is beide niet het geval.

Dat opgroeiende jongens losse handjes hebben en rare dingen roepen als er een camera op ze wordt gericht, dat is ook al niet nieuw. Klagen over de jeugd doen we al sinds Plato. Dus óf de mensheid wordt al twee en een half duizend jaar lang steeds kwaadaardiger, óf dat opgefokte gaat er mettertijd vanzelf weer af. U mag het zeggen.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

VVD en PvdA moeten durven experimenteren

OPINIE - De formatie was een ruil van programmapunten in plaats van onderhandelde compromissen. Dat is een riskante depolitisering, want achterbannen zullen ideologischer redeneren dan partijtoppen . Om de risico’s daarvan te vermijden, moet een breed experimentenbeleid worden opgezet.

De formatie is gelukt ‘door elkaar wat te gunnen.’ De peilingen laten een terugval voor VVD en PvdA zien. De muiterij in de VVD lijkt even bezworen, maar nieuwe oproeren, ook bij de PvdA, lijken onvermijdelijk. Goede politiek vereist  een heldere en concrete verklaring, verpakt in een hogere bedoeling. Als je het niet eens bent over dat hogere doel, doe je aan incrementalisme. Dat is geen schande:  elk stapje naar meer humaniteit of effectiviteit  is er één.

Maar het systematisch in stand laten van verschillende hogere doelen is niet verstandig. Voor  Rutte is het een spagaat: ‘We gaan niet fuseren met de PvdA, want we zijn heel verschillend, maar het is een betrouwbare coalitiepartner.’ Ik schiet in de lach als ik denk aan   het gezicht van Hans Spekman bij het horen van die boodschap.

Ideologische verstarring

De verzuiling kende het pacificatiemodel: tussen de zuilen werden verschillen aangedikt, maar de toppen van de zuilen pacteerden en heersten. D66 zag niets in ideologie, maar het pragmatisme als politiek richtsnoer heeft het niet gered. De Gaulle’s  premier Balladur heeft ooit beschaving gedefinieerd als de strijd tegen de markt. Als Spekman hem citeert, zal de VVD hem ongetwijfeld op het matje roepen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Thi-Thanh-Tâm Nguyen (cc)

Nieuwe armen

OPINIE - De regering wil dat we zelfredzamer worden. Maar in hoeverre kan dat, als we ons werk en inkomen niet in eigen handen hebben?

Je bent nooit meer dan drie loonstrookjes verwijderd van een gedwongen huisontruiming!’ Geldgoeroe Suze Orman kijkt streng naar het publiek van Oprah, terwijl ze geduldig haar financiële adviezen ontvouwt. Deze adviezen blijken waardevoller dan een nieuwe auto, maar dat wist het teleurgestelde publiek (‘Dammit, it’s not Oprah’s favorite things) toen nog niet.

Voor veel gezinnen in Nederland is zo’n huisontruiming inmiddels bittere realiteit. Terwijl aan de ene kant het nieuws naar buiten komt dat het aantal miljonairs in Nederland gelijk is gebleven, trekt aan de andere kant van de kloof de daklozenopvang aan de bel, omdat ze de enorme toestroom niet aan kunnen.

Op de bodem van de kloof bevindt zich een groeiende hoeveelheid leegstaande panden: woningen, kantoren en winkelcentra. Waarschijnlijk in handen van de eerste groep, de 92.000 huishoudens die gemiddeld 2.9 miljoen euro waard zijn. Ik zou zeggen: zoek elkaar op. De één een dak boven z’n hoofd, de ander goed karma. Iedereen wint. De inbrekers die ervan beschuldigd worden met de Quote 500 in hun jaszak het welgestelde deel van de regio Haaglanden leeg te plukken, moeten ook zoiets gedacht hebben. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Aangezien het deze heren vooral om zelfverrijking ging, kan ze geen Robin Hood syndroom verweten worden. Hopelijk brengt de nieuwe lijst niet een groepje andere inbrekers op slechte ideeën.

Vorige Volgende