Broodje pindakaas, duurder?

De prijs van een pot pindakaas schiet binnenkort omhoog als gevolg van een mislukte pindaoogst in het Zuiden van de Verenigde Staten. Extreme droogte in de pindaproducerende staten van Amerika zorgt dat de prijs op de wereldmarkt omhoog schiet (monthly groundnuts price 1981-2011). Voor een 1 ton pinda's wordt nu 1200 euro neergeteld, terwijl dat vorig jaar nog 450 euro was. Voedselgigant Kraft verhoogde onlangs de prijs voor een potje pindakaas met 40%, Unilever volgt waarschijnlijk snel. Na de Verenigde Staten consumeren Nederlanders de grootste hoeveelheid pindakaas. Het is immers het perfecte poldercompromis onder het broodbeleg in de strijd die opvoeden heet: gezond en tóch lekker. Pindakaas is daarom zonder meer bepalend voor de Nederlandse identiteit. Zonder pindakaas had dit land minstens de helft van haar Olympische medailles niet gehaald. Zonder pindakaas geen Deltawerken. Zonder pindakaas waren alle fietspaden leeg. Zonder pindakaas werd er niemand groot. Enwel daarom wat achtergrondcijfers omtrent deze cruciale aardnoot na de doorklik

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Azijnzeiken over de Pindakaasvloer

“Het schoot me te binnen. Ik dacht ineens: ‘Dat is leuk, om pindakaas op de vloer te smeren.’ Meer is het eigenlijk niet.”

Wim T. Schippers is nooit te beroerd om iets uit te leggen. Hij heeft liefst 650 vragen beantwoord naar aanleiding van de tentoonstelling van zijn klassieke Pindakaasvloer (1962) in Boijmans van Beuningen. Hoezo is moderne kunst elitair en onbegrijpelijk? “‘Dat is leuk, om pindakaas op de vloer te smeren,” hoeveel toegankelijker wil je het hebben?

Maar goed, het blijkt dus dat Nederland vol zit met verzuurde zeikerds die niet eens de lol inzien van pindakaas op de vloer smeren. Zowaar nog behoorlijk wat commotie, zelfs bij GeenStijllezers die toch moeten zijn opgegroeid met Sesamstraat, Ronflonflon en We Zijn Weer Thuis en dus op de hoogte geacht moeten worden met de denkwereld van Wim T en het in zijn werk terugkerende thema van de pindakaas. Maar niet dus: een hoop leedvermaak toen iemand per ongeluk in de pindakaasvloer was gaan staan. Terwijl ik op basis van zijn oeuvre de stelling wel aandurf dat Schippers er op heeft gehoopt dat iemand er languit in op zijn bek zou gaan.

Het ging er ook om hoeveel de vloer gekost zou hebben. Dat bleek €30.001 te zijn. Veel te veel volgens de reacties op RTV Rijnmond en GeenStijl. Nou dacht ik dat het daar van die rechtse rakkers waren die geloven in kapitalisme. Vraag en aanbod, vrije markt, enzo. Musea bepalen de prijzen op de kunstmarkt niet – daar hebben ze het geld niet voor – dat doen rijke verzamelaars. De Saatchi’s en de Abramovichen en in Nederland bijvoorbeeld Joop van Caldenborgh. Musea kunnen tegen dat geweld niet op. Het belangrijkste Nederlandse kunstwerk van de 20e eeuw, Mondriaans Victory Boogie Woogie, moest daarom met bijkans Griekse boekhoudtrucs uit de slaapkamer van een of andere New Yorkse rijke stinkerd in publiek bezit worden gebracht. Schippers is één van Nederlandse bekendste levende kunstenaars en als je daar een werk van wilt tonen – en dat wil je als Nederlands museum voor beeldende kunst – dan hangt daar een prijs aan. Die dus nog best blijkt mee te vallen ook.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.