Kunst op Zondag | Peter Buggenhout

Kunstenaar Peter Buggenhout creëert objecten die gewoon ‘zijn wat ze zijn’ en niets hoeven te representeren. Zijn sculpturen zijn gemaakt van materialen die zonder enige waarneembare logica zijn samengebracht. Hij gebruikt wat voorhanden is. Zo biedt de tentoonstelling Second Sight in de Projektenzaal van Kunstmuseum Den Haag een voorproefje van de foot print die ons industriële heden achterlaat. [caption id="attachment_349374" align="alignright" width="206"] Gorgo #27, 2012 (Foto: Dirk Pauwels)[/caption] Buggenhouts kunst is een ode aan de menselijke creativiteit. Hij gebruikt een rijke schakering van zowel kleurrijke, vrolijke als sombere, donkere dimensies die als het ware door de blender worden gehaald om zo tot een nieuwe werkelijkheid te komen. Beeldend uitgedrukt is cultuur de enorme pletwals die onze wereld van orde voorziet door een heleboel dingen naast zich aan de kant weg te drukken. De pletwals laat naast zich, links en rechts een enorm massa puin achter: ideeën en goederen die ons niet meer dienstig zijn. Als we de bergen puin bekijken, moeten we ons afvragen in hoeverre een systeem heilbrengend is. —Peter Buggenhout, 2001   [caption id="attachment_349373" align="alignleft" width="200"] I am the tablet #9, mixed media. (Foto: Dirk Pauwels)[/caption] In de esthetiek van puin en afval ziet Buggenhout het tegengestelde van ideologieën en utopieën die ons de valse hoop geven op eindeloos beschikbare grondstoffen en grenzeloze groei. In zijn sculpturen versmelt het afval van de grootschalige industrie met de restanten van massaproductie en consumptie – dingen die onze samenleving systematisch uit haar gezichtsveld bant.   Peter Buggenhout (1963) studeerde in Gent, waar hij nog steeds woont en werkt. Hij begon zijn carrière als schilder maar werkt sinds 1996 als beeldhouwer. Met de expositie 'Second Sight' vertoont Kunstmuseum Den Haag tot 24 november een selectie van zijn werk.  

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.