patricia paay Archives

#Dezeweek | De versloerieïng van de samenleving

Jarenlang heeft de hufter het moeten bezuren. De bumperklevende borsthaardragende klootzakken domineren het straatbeeld en zwierend met de fallus vol testosteron verstieren ze ons anders zo gezellige leefomgeving. De hufter heeft het gedaan. Maar niet lang meer, er breekt een tijdperk van sloeries aan. Patricia Paay heeft het begrip ‘boek’ wel naar een heel ander niveau gebracht. Of ja een boek, het blijkt eerder een soort uit de kluiten gewassen bangalijst te zijn geworden. Ik heb Paay nog nooit één coherente zin zien maken, maar als het gaat over met wie ze zogenaamd allemaal de lakens heeft gedeeld kan ze plotseling een volledig boek uitpoepen. Bert van de Veer verdient een flinke draai om de oren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.