‘Protective Edge is een bewuste Israëlische escalatie om de verzoening tussen Fatah en Hamas te saboteren’

Want de gebeurtenissen van afgelopen weken hebben we eerder gezien: In January 2011 the winds of the Arab Spring blew through Gaza and the West Bank, and the four-year rift between the Palestinian Authority and Hamas came to an end. Reconciliation talks took three months, and were boosted by mass demonstrations of Palestinians in Gaza and Ramallah in favor of a unity government. Abu Mazen declared his willingness to travel to Gaza and sign an agreement. [...] The day after Abu Mazen’s declaration, the IDF killed two Hamas activists in Gaza, in an action authorized by the highest levels – the minister of defense and the IDF chief of staff. The killing was portrayed as a response to the launching of a single Qassam rocket, which hit no one, but some, like Yedioth’s Alex Fishman, understood that this had been a “premeditated escalation” by Israel. The following day, March 17, Netanyahu came “full circle”, clarifying to those who had not yet understood: Palestinian unity is a red line, as far as Israel is concerned. [...] Back to the present. Palestinian reconciliation has not made the transition from paper to implementation. Fatah and Hamas have remained split and primarily committed to contrasting interests: The Palestinian Authority kept arresting Hamas activists in the West Bank to continue receiving donor support and maintain its survival. And Hamas kept resisting the Israeli siege of Gaza. Six weeks ago, on April 23, the gaps were bridged and the Fatah-Hamas reconciliation agreement was signed for a second time. As usual, all those who are threatened by Palestinian unity were alarmed. The entire Israeli leadership denounced the unity government, and the Americans were also “disappointed.” Netanyahu declared: “We regard this move as a return to the well-known Palestinian pattern: whenever they have to make a decision, they run away.” De schrijver van het bovenstaande, Idan Landau, heeft overigens al meermalen in de gevangenis gezeten vanwege het weigeren van reservistentraining voor de IDF. h/t Noortje

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.