Paarse-Krokodillenland

Ik kan hier denk ik wel duizend blogs over schrijven. Deze keer gaat het over formulieren die wij als artsen/ praktijkondersteuners in moeten vullen van de verzekering voor medicatie voor onder andere de behandeling van diabetes. Er waren sinds de vorige nieuwe richtlijn van diabetes, nu een jaar of vijf geleden, twee formulieren die we voor twee medicijngroepen moesten invullen voordat de apotheek deze kon leveren aan de patiënt. Betuttelend, alsof wij niet na zouden denken dan wel de richtlijn zouden volgen als we medicatie voorschrijven aan patiënten. Je vult dan vragen in of de patiënt diabetes heeft en of de eerdere stappen uit de richtlijn al genomen zijn, vult de patiëntgegevens in en de arts moet een handtekening zetten. Deze gaat dan naar de apotheek, en vervolgens kan de patiënt de medicatie krijgen. Dit geldt onder andere voor medicatie zoals de GLP-1, uit die groep kent iedereen het bekendste voorbeeld wel: Ozempic. Het stoort me dat er niet wordt gewerkt wordt vanuit vertrouwen en dat de zorgverzekeraar op onze stoel gaat zitten. Ze zullen dit bij laag en hoog ontkennen. Prima, ga je gang. Inmiddels is er wel verbetering; voorheen was er voor een andere groep medicatie ook een formulier die we moesten invullen, dat is inmiddels vervallen. Moeten we nu blij zijn? Waar er één formulier verdwijnt, komen er drie voor in de plaats, is mijn gevoel. Het driekoppige monster wat nooit weggaat. Er zullen vast redenen zijn waarom dit allemaal nodig is en de zogenoemde “gezondheidseconomen” zullen daar prachtige uitleg voor hebben waar ze alle zendtijd voor krijgen. Ja, dat beroep staat tussen haakjes voor mij want ik erken hun beroep niet. Zorg gaat om de connectie tussen mensen, is een basisrecht, en zou te allen tijde vergoed moeten worden, wat de patiënt ook nodig heeft (in die relatie met de zorgverlener, waarbij er gezamenlijk beslissingen worden gemaakt). Dat is het enige wat telt. Controversiële mening? Ik vind van niet.

Door: Foto: Bron: Pixabay.com
Foto: Daniel Ferenčak (cc)

Dino

COLUMN - Ik praat niet meer over paarse krokodillen, ik heb het tegenwoordig over dino’s. Het zijn geen gewone krokodillen meer. We zijn beland op een hindernisbaan met de enorme prehistorische monsters, een soort Jurassic Park maar dan voor zorgverleners. Wie brengt zijn of haar patiënt zo snel mogelijk naar de finish, zonder dat je beide opgegeten wordt door een gigantische T-rex?

Waar zal ik beginnen? Hebben we het over de labuitslagen die niet goed gedaan worden, waarbij patiënten thuis zitten te wachten op een labservice die niet op komt dagen? Of de verkeerde bepalingen? Of, hebben we het over een protocol wat lichaamsbeweging moet registreren voor diabetespatiënten, maar dat niet doet, wat blijkt uit de jaarcijfers die gegenereerd worden? En met niet bedoel ik 1% geregistreerd, terwijl ik netjes alles aan het vinken ben. Het hele Excel sheet is rood, want ergens gaat de registratie niet goed.

Maar wacht, er is meer. Dit jaar heeft er een verandering plaatsgevonden bij de verzekeraars voor de aanvraag van materialen die diabetespatiënten nodig hebben om hun insuline te spuiten. De naaldjes, de lancetten en glucosestrips moeten door ons verantwoord worden. Een heel A4 moet er ingevuld worden over wat de patiënt nodig heeft, waarom, hoeveel, wat het meerverbruik is en waarom (en hoe lang dat dan is).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.