Onbegrepen gedrag

Is het u ook opgevallen ? We lezen steeds minder over ‘verwarde personen’ en steeds meer over mensen met ‘onbegrepen gedrag”. Dat gaat niet over dat u niet begrepen wordt door uw partner, of uw chef of buurman. Zeker, we kennen dat allemaal wel dat we ons soms wat onbegrepen voelen, ja zelfs af en toe echt niet begrepen zijn. Maar dat is allemaal flauwekul, vergeleken bij ‘mensen van onbegrepen gedrag’ waar het hier over gaat. Het gaat nog steeds over ‘verwarde mensen’. Of, zoals het ministerie van VWS meldt: ‘Zorgwekkend Gedrag’. Afgelopen 19 augustus startte het ministerie een campagne om meer bekendheid te geven aan het landelijk Meldpunt Zorgwekkend Gedrag: Het landelijk Meldpunt Zorgwekkend Gedrag helpt mensen als er geen sprake is van spoed maar zij zich wel zorgen maken over iemand in hun omgeving die verward of onbegrepen gedrag vertoont. Door te bellen met het landelijk meldnummer krijgen zij advies van deskundigen die meedenken of een melding maken bij de juiste hulpinstantie. De campagne duurt tot en met 15 september. Een andere label voor hetzelfde begrip, leidt dat ook tot verbeteringen? In een artikel op Sociale Vraagstukken vragen Monique Kremer (hoogleraar Actief Burgerschap) en Radboud Engbersen (expert sociale basis bij Movisie) zich dat af: Betekent deze taalvernieuwing en -verfijning vooruitgang? Zijn groepen met het nieuwe label beter af? Het artikel op Sociale Vraagstukken gaat vooral over uitbreiding van termen, waardoor er risico bestaat dat hulpbehoevende mensen tussen wal en schip dreigen te raken als ze net niet onder het ene of het andere label vallen. Wie is wel ‘arm’ en  wie niet? En wie is een mens ‘met een beperking’ en wanneer ben je dat niet? Dat kan allemaal gevolgen hebben voor de mate waarin hulp wordt georganiseerd en al dan niet wordt geboden. Die vragen kunnen we ook stellen over het hernoemen van het begrip ‘verward gedrag’ naar ‘onbegrepen gedrag’. Daar valt een heel scala aan gedragingen onder die niet direct te herkennen zijn als fysieke aandoeningen zoals een gebroken been of een hartaanval. Het kan gaan om psychoses, dementie, verwardheid door alcohol- of drugsgebruik. Maar evengoed kan het gaan om een epilepsieaanval, desoriëntatie door oververmoeidheid of ‘bevriezing’ door overmatige hoogtevrees. In die zin is de term ‘onbegrepen gedrag’ toepasselijk. We zien iemand met een gedrag waarvan we oorzaak en betekenis niet weten. Het ‘onbegrepen’ slaat echter niet op een gebrek aan kennis of inzicht, maar op de toestand van iemand die hulp nodig heeft. De term ‘onbegrepen gedrag’ klinkt natuurlijk veel milder dan ‘verward gedrag’. Die laatste term heeft een behoorlijk negatieve bijklank gekregen ‘dankzij’ nieuwsberichten  over met huisraad gooiende of met bijlen en messen zwaaiende mensen. Dat is van een ander kaliber dan demente mensen die bij een wandeling de weg naar huis niet meer weten te vinden. Of iemand die dag en nacht op hetzelfde bankje in het buurtpark blijft zitten. Dat burgers daar niet meteen 112, maar dat landelijke meldpunt voor bellen lijkt me een goede zaak. Voor zowel bezorgde burgers als hulpbehoevenden is het te hopen dat een ander, milder label niet tot minder adequate hulp leidt. Wat ik alleen niet begrijp: waarom zie of hoor ik zo uitermate weinig over deze campagne?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heeft u de buren al aangegeven?

De kindermishandelingscampagne van de overheid is een nieuwe fase ingegaan. Nu is iedereen verdacht. De middelen worden steeds heftiger en het doel steeds onduidelijker.

De pr-machine van de kindermishandeling draait weer op volle toeren. Onze overheid heeft er geen probleem mee om in tijden van bezuinigingen op passend onderwijs en pgb’s tonnen te besteden aan een campagne die burgers tegen elkaar opzet. De meerjarige campagne Wat kan ik doen? is vorige week een nieuwe fase ingegaan, met een heuse zelftest. De advertenties verschijnen niet alleen op radio en televisie, maar ook op Hyves en diverse sites van grootuitgever Sanoma (zoals Nu.nl en Startpagina.nl). Ook trekt er een heel info-team het land door.

De boodschappen roepen op om bij een vermoeden van kindermishandeling een telefoonnummer te bellen (van het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling, kortweg AMK), of om naar de campagne-website te gaan.

Op die website staan tips wat je kunt doen. Weer het AMK bovenaan het lijstje. Helemaal onderaan staat nog de suggestie om eens met het kind zelf te praten, of met de ouders. Waarom staat dat niet bovenaan? Helaas wordt nergens uitgelegd waar deze rangorde op gebaseerd is.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.