KRAS | Onthoofd

Een groepje bezorgde burgers heeft een onthoofde pop aan het hek van een moskee gespietst. Het is een beproefde methode. Als je een hekel hebt aan Salman Rushdie steek je een pop in de fik, als je een hekel hebt aan negers zet je een brandend kruis in hun voortuin en als je een hekel hebt aan moslims, nou ja, dat zei ik al. Zolang het maar vreedzaam gebeurt moet dat kunnen, nietwaar? Maar waarom moet dat toch altijd 's nachts? Als je denkt dat het betamelijk is wat je doet, dan kun je toch ook bij klaarlichte dag je slag slaan? Selfie maken, posten op alle sociale media die je kent, een fijn marslied erbij aanheffen, armpjes in de lucht, dat werk. Wie voor het dievenuurtje kiest laadt de verdenking op zich zelf ook te weten dat er iets niet in de haak is. Maar dat zal wel een vooroordeel mijnerzijds zijn.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 17-10-2022

Koppensnellers

, door

OPINIE - “Ze worden meegenomen naar Mekka, en daar tijdens het slachtfeest tegelijk met de schapen gekeeld.” Je moet het Hans Jansen nageven: wetenschappelijk mogen zijn stukjes al jaren geen stuiver waard zijn, maar als propagandistisch materiaal is het uitermate geslaagd.

Afgelopen zaterdag was het islamitische Offerfeest, en nadat Jansen in z’n wekelijkse GeenStijl-column eerst heeft uiteengezet hoe dit feest teruggaat op een verhaal waarvan de theologische betekenis eigenlijk in niets verschilt van hoe de Joden en christenen dat uitleggen, slaagt hij er via een historisch uitstapje naar twee gekeelde kruisvaarders en een sprong door de tijd naar ISIS toch nog in het slachtfeest te associëren met bloeddorstige moslims die niet alleen schapen, maar ook mensen kelen.

Barbarij

Déjà vu? De beruchte scène uit Der Ewige Jude waarin enkele Joodse slagers lachend een koe de keel doorsnijden, waarna de commentator het Jodendom intrinsieke barbaarsheid en nodeloze wreedheid toedicht, komt me voor ogen.

In dit soort xenofobe propaganda is het altijd de ons wezensvreemde ander die zich aan bloederige wreedheden schuldig maakt, nooit wijzelf. Nee, wij staan op een hoger plan; wij Europeanen zijn beschaafd!

Zo ook Jansen: door onthoofding associatief te verbinden aan het kelen van schapen en het islamitische offerfeest, doet Hans Jansen net alsof onthoofding iets typisch islamitisch is. Wat een primitieve barbaren zijn het toch!

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.