Het gevaar van grote databanken

Sinds afgelopen maandag moet je je vingerafdrukken achterlaten als je een nieuw paspoort gaat halen. Het plaatje dat mensen vooral kennen uit misdaadseries wordt op de chip in je paspoort geplaatst en komt uiteindelijk in een grote centrale database terecht. Vervolgens kunnen de AIVD en de officier van justitie erbij. Het is vooral bedoeld als opsporingsdatabase waarbij de spil het befaamde 'terrorismebestrijding' lijkt te zijn. Maar uiteraard zal men er straks niet voor terugschrikken om ook andere misdaden tegen de database aan te houden. Ook in Engeland wordt op dit moment een database aangelegd, in dit geval van mensen die werken met kinderen. Het doel is van iedereen een risico-inschatting te maken van de kans op misbruik. Als je ooit eens ontslagen bent wegens misbruik of andersoortig venijn dan kom je nooit meer aan de bak. 'Vetting and barring' noemen ze het daar, en de database gaat waarschijnlijk zo rond de elf miljoen namen bevatten. Het zal bestaan uit een onderzoek of je in het verleden kinderen al eens hebt geschaad, hoe erg dat was en hoe groot de kans is dat je het weer zult doen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schuldig tot het tegendeel is bewezen

Kapotte camera (Foto: Flickr/pointnshoot)

Als je deze vakantie thuiskomt na beroofd te zijn moet je niet vreemd opkijken als je daar een acceptgiro aantreft met het dubbele bedrag van wat je geclaimd hebt. De verzekeringsmaatschappij denkt dan namelijk dat je de boel oplicht.

Dit alles na een ontzettend succesvol verlopen proef de afgelopen maanden. Maar liefst 80 procent van de beboete mensen kwam direct over de brug. De maatschappijen zijn hier zo blij mee dat het nu standaard wordt ingevoerd.

Mooi zeg, zo’n systeem van schuldig tot het tegendeel is bewezen. Hadden we daar in Nederland niet ooit afspraken over gemaakt? Zoiets als ‘liever een schuldige teveel op vrij voeten dan een onschuldige in het gevang’?

En daarbij, wat te doen met de onschuldigen? En dan heb ik het over de onschuldigen die niet én wel betalen. Zo’n brief van het OM ziet er namelijk wel heel officieel en dreigend uit. Misschien zijn de mensen die betalen wel bang voor een slepende juridische lijdensweg.

En de mensen die niet betalen? Zijn die per definitie onschuldig? Natuurlijk niet.

Ik hoop dat een van de onschuldige betalers of niet-betalers een gang naar de rechter maakt. Deze zal deze praktijken hoogstwaarschijnlijk afkeuren.
En zo niet, kunnen we dan over een paar jaar in het gevang gegooid worden onder het mom van ‘als er niet al teveel geklaagd wordt zal hij wel schuldig zijn’?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.