De christelijke naastenliefde van de PVV

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastlogs. Vandaag is dat JvdHeuvel van Crapuul. Dat PVV'er Raymond de Roon nou niet bepaald Nederlands meest integere politicus is heb ik al eens eerder behandeld. Raymond de Roon is de Hoofd-Christen van de PVV, met het hart op de juiste islamofobische plek. Hij is welhaast Neerlands grootste voorstander van de christelijke godsdienstvrijheid. Andere godsdiensten vind ie dan weer minder en de islam vind ie eigenlijk helemaal niks en dus moeten moslims van Raymond van Roon hun bek houden. Des te verwonderlijker was het toen er onlangs een 'revolutie' gaande was in Iran en de PVV plotseling de grootste vrienden waren met de opstandelingen in Iran. De PVV wilde de ambassadeur terugroepen, de betrekkingen verbreken, Iraanse tegoeden bevriezen, de Iraanse olieindustrie boycotten, Iran nuken, noem maar op; alles voor de goede zaak, in ieder geval "zolang de repressie van de oppositie in Iran voortduurt en er geen vrije en democratische verkiezingen onder toezicht van de VN in dat land hebben plaatsgevonden." Nee, Raymond de Roon draaide vele overuren om de omwenteling in Iran mogelijk te maken, tevergeefs, zo wees de geschiedenis uit, maar toch.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Levenslang voor Oeigoerse activist

Zo meldt nu.nl:

De Oeigoerse professor Ilham Tohti, een criticus van de regering van China, is tot levenslang veroordeeld. Een Chinese rechtbank heeft hem schuldig bevonden aan separatisme. […]

Amnesty International sprak van een “schandelijke” uitspraak. “Ilham Tohti heeft zijn best gedaan om vreedzaam bruggen te bouwen tussen de etnische gemeenschappen en daarvoor is hij gestraft met politiek gemotiveerde aanklachten”, aldus William Nee van Amnesty.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Volkskrant speelt spelletje

Vandaag enkele artikelen in de Volkskrant waarin Oeigoeren de hoofdrol spelen. Het eerste artikel handelt over een uit de hand gelopen demonstratie van Oeigoeren in Den Haag: ‘De demonstratie begon ordelijk, maar ontspoorde nadat één van de deelnemers een telefoontje kreeg van familie in Urumqi. Die berichtte dat Chinezen vier Oeigoerse studentes hadden onthoofd en hun lichamen van een brug hadden geworpen. Als reactie op dit nieuws uit het vaderland vlogen al snel de eerste klinkers door de lucht.’ De rechter is onverbiddelijk en straft de stenengooiende Oeigoeren met korte onvoorwaardelijke celstraffen. Haar motivatie: ‘De Nederlandse rechtsorde mag niet het slachtoffer worden van problemen die in China spelen.

Serieuze journalistiek

Een tweede artikel van de Volkskrant gaat over de ‘moeder’ van het Oeigoerse protest, Rebiya Kadeer. Een achtergrondartikel. Deze twee artikelen lijken erop te wijzen dat de Volkskrant serieuze journalistiek bedrijft. De journalisten duiden het probleem en verschaffen de lezer inzicht in de problematiek van de Oeigoerse minderheid. Geen kort berichtje dat we de vorige dag al op teletekst of op het internet hebben gelezen. Kortom: de reden dat een kleine 300 duizend lezers elke dag de kwaliteitskrant lezen. Tot zover niets dan lof. Dan volgt op de achterzijde van de krant een nieuwsquiz waarin de Oeigoeren wederom een hoofdrol spelen:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.